✅ پرسش و پاسخ از آیت الله خوشوقت 🔹 جبر و اختیار (49) س: اینکه در بعضی از روایات آمده که حقیقت عبودیت این است که بنده برای خودش تدبیر نکند، یعنی چه؟ ج: خدای متعال در زندگی همه ی انسان ها تدبیر کرده است و آن، مهمترین تدبیر و تنظیمی است که بر همه واجب است آن را مراعات کنند. آن تدبیر، انجام واجب و ترک حرام است. این تدبیر الهی است که همه باید مراعات کنند. اگر مراعات کنند، خیلی از مشکلات حل می شود. در غیر از این ها خود انسان باید تدبیر کند. عقل او کفایت می کند. اگر خدا تدبیر نمی کرد، عقل نمی فهمید که چه کارهایی بکند و چه کارهایی نکند. عمده را خدا تدبیر کرده و فرموده: «واجب را انجام بده و حرام را ترک کن!» اگر این کار را بکنی، خیلی از مشکلات حل می شود و پیش نمی آید. در مابقی، عقل می تواند کارهایی بکند که مشکلی پیش نیاید. اما اگر خدا تدبیر نمی کرد، انسان نمی توانست فقدان تدبیر الهی را با تدبیر خودش جبران کند. تدبیر خودش این است که حقوق یک ماهه را هفته ی اول خرج کنیم و خوب بخوریم و سه هفته بمانیم یا برویم زیرمیزی بگیریم یا کارهای دیگر بکنیم. اما خدا می گوید کاری کن که نه زیرمیزی بگیری و نه روی میزی. همین را باید در یک ماه مصرف کنی. باید شکم را کمی جمع و جور کنی. در نتیجه درست می شود و به آخر ماه می رسد؛ و الّا اگر بخواهی در هفته ی اول، همه را خرج کنی، سه هفته گرفتار می شوی. س: آیا در این تدبیر، پس انداز هم داشته باشیم؟ ج: اگر شما تدبیر خدا را پیاده کنی و با عقل جزئی خودت تدبیر جزئی را انجام دهی، بقیه اش درست می شود و دیگر لزومی ندارد کاری بکنی. دیگر انجام شده است. تدبیر خدا قسمت عمده اش را حل می کند و قسمت غیر عمده اش را تدبیر عقل شما حل می کند و مسأله حل می شود. خدا هم وعده داده: «مَنْ يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً»؛ منتهی تقوای استمراری می خواهد. 🔸 ادامه دارد ... 📚 آثار بندگی، آیت الله عزیز خوشوقت 📱 کانال سبک زندگی #متقین: @mottagheen