✅ درس اخلاق آیت الله خوشوقت 🌺ضرورت موعظه و تلقین به نفس اینکه انسان وظائفش را بخواند و یاد بگیرد، یک مسأله است؛ اما مسأله‌ دیگر این است که وظائف و حق را به رخ خود بکشد و به خود تلقین کند. این در نفس امّاره‌ی انسان مؤثر است و نفس در برابر سخن حق نرم می‌شود؛ و الّا غفلتی که انسان در دنیا از خدای متعال دارد و اینکه دائماً در پی پول درآوردن و اشتغال و التفات به مسائل مادی است، باعث می‌شود دل انسان در برابر پذیرش سخن حق، سفت و سخت باشد و قساوت پیدا کند. پشت سر هم موعظه کردن، دل سنگ را در مقابل سخن حق نرم می‌کند و او می‌پذیرد؛ لذا فرموده‌اند: «یکی از مسائل ضروری در موضوع تربیت، موعظه کردن و یا گوش دادن به موعظه است.» انسان فراموش می‌کند. موعظه به انسان تذکر می‌دهد و چیزهایی را که به یاد او نیست و فراموش کرده و لازم بوده، به یاد او می‌اندازد و نوعی تصمیم به او می‌دهد که به دنبال انجام وظائفش برود و کوشا باشد. پیامبر اکرم (ص) فرمودند: «زیاد موعظه کن!» هم او باید مجموعه‌ی زیر دست خود را موعظه کند و هم مردم باید خودشان در مقام گوش دادن به موعظه باشند؛ لذا خود خاتم انبیاء (ص) مکرر موعظه می‌کردند. امیر المؤمنین (ع) مکرر موعظه می‌کردند. خدای متعال در قرآن کریم مکرر موعظه کرده است. دل سفت و سخت و سنگ مردم را که در اثر فراموش کردن خدا و غفلت از یاد خدا در برابر پذیرش حرف حق کُند و سُست است، با موعظه نرم می‌کردند. به برکت موعظه، انسان آمادگی بیشتری پیدا می‌کند که به حرف خدا عمل کند؛ لذا مسأله‌ی موعظه مسأله‌ی مهمی است. . 📚 منبع: آثار بندگی، آیت الله خوشوقت 📱 کانال سبک زندگی : @mottagheen