✅ درس اخلاق آیت الله خوشوقت 🌷 اهل دنیا، بازیچه دنیا خدای متعال فرموده است: «إعْلَمُوا أنَّمَا الْحَياةُ الدُّنْيا لَعِبٌ وَ لَهْوٌ». خدای متعال در این آیه ی شریفه، واقعیتی را برای ما انسان ها بیان می کند؛ اما ما این واقعیت را هنوز نپذیرفته ایم و انسان هنوز قبول نکرده است. یکی از جاهایی که انسان ها با خدای متعال اختلاف دارند، همین جاست. خدا می گوید: «زندگی دنیا آن طور که شما برای آن می میرید، نیست.» ما انسان ها هم می گوییم: «نه! همان طور است.» خدا می گوید: «این زندگی، اسباب لهو و لعب و بازیچه است.» بچه ها چگونه بازی می کنند؟ با چه بازی می کنند؟ بزرگترها هم بازی می کنند با پول، با خریدن و فروختن زمین، با آسمان را به زمین دوختن و پول درآوردن و از این حرف ها. این هم نوعی از بازی است؛ منتهی بازی بزرگترها است. بچه ها در این وادی نیستند. یا بازی است و یا سرگرمی است. لهو یعنی سرگرمی و وقت گذراندن. ناگهان انسان می بیند جوانی رفت و پیر شده و از کار افتاده است؛ لذا خدا می گوید: «این زندگی، اسباب فریب و گول خوردن انسان است.» انسان ها به این دنیا واکس می زنند. روی آن برق می افتد و برق آن، چشم انسان ها را خیره می کند و به دنبالش می روند. یک سال و ده سال هم نیست. جوانی که از دست می رود، انسان در گوشه ای می افتد و آه و ناله می کند. بعد وقتی گذشته ها را مطالعه می کند، می بیند خیلی سرش کلاه رفته و گول خورده است. این مقدار دوندگی لازم نبود. انسان همه را که مصرف نمی کند. بیشتر آن می ماند. این را ما قبول نداریم که زندگی دنیا اسباب فریب و گول خوردن است. آن را جدی فرض می کنیم و دنبالش می رویم. حتی انسان در راه کسب این مسائل، مبتلا به گناه و احیاناً گرفتار کفر هم می شود و اصلاً ناراحت نمی شود؛ لذا یکی از خطرهایی که سر راه زندگی ما انسان ها قرار گرفته، همین است که ما اضافه بر وظیفه ای که پروردگار متعال در زندگی دنیا برای ما معین کرده، باید حواسمان جمع باشد بقیه را در دنیا خرج نکنیم که پشیمان می شویم. این را خدا گفته است، اما انسان ها قبول ندارند. کسانی که جوانی را خرج کردند و پیر شدند و از کار افتادند، مردند و نسل بعدی کم کم جای این ها را می گیرند و آن ها هم می گویند: «ساختمان خوب، ماشین خوب، پست خوب، پول خوب!» این هم دوباره جوانی را خرج می کند تا در آن حالت، پیری اش می رسد و بعد می میرد و از بین می رود. باز هم نسل دیگر می آیند؛ اما این ها نوعاً گرفتار فریب و غرور دنیا می شوند و گول می خورند. سلامت بدن را می دهند؛ جوانی را می دهند؛ گناه می کنند؛ خدا را از خود غضبناک می کنند و بعد هم پشیمان می شوند. می بینند خدا راست گفته، ولی دیگر فایده ندارد. دیگر انسان کارهایی را که نباید انجام می داد، انجام داده و حالا دیگر پشیمانی به درد نمی خورد. 📚 آثار بندگی، آیت الله خوشوقت 📱 کانال سبک زندگی متقین: @mottagheen