✅ پرسش و پاسخ از آیت الله خوشوقت 🔹 درباره تقوا (شماره 40) س: چرا تفکر در ذات خدا ممنوع است؟ ج: معنی تفکر در ذات خدا چیست؟ س: دلیلش چیست؟ چرا ممنوع است؟ ج: شما آن را تفسیر کن تا ببینیم چرا ممنوع است. تفکر در ذات خدا یعنی چه؟ انسان چیزی را که نمی فهمد که سؤال نمی کند. فهم شما از تفکر در ذات چیست؟ چه می فهمی؟ شما که سؤال می کنی، اگر خوب بفهمی، پاسخش در کنار آن هست. ما هر چه را می خواهیم بفهمیم، باید آن را به آسیاب ذهن بیاوریم. تا نیاید که نمی شود. چیزی که در ذهن نیست، ما نمی فهمیم. اگر بخواهیم بفهمیم، باید آن را به ذهن وارد کنیم و آن را در اینجا ببینیم و بشناسیم. ذات خدا را نمی شود به اینجا آورد. می شود؟ وقتی نیاید، نمی فهمی. بنابراین درک ذات خدا از این طریق برای ما امکان ندارد. اما عقل می پذیرد که همه ی مخلوقات، آفریده ی خدا هستند. او باید این مقدار علم، این مقدار قدرت و این مقدار خوبی داشته باشد تا بتواند این همه مخلوقات را با این خوبیها خلق کند. عقل این را می فهمد. اما اینکه خود او چیست؟ عقل نمی فهمد. باید او را به این آزمایشگاه بیاوری و او هم به اینجا نمی آید. او بی نهایت عظیم است و این هم بی نهایت کوچک؛ لذا این نمی تواند او را فهم کند. بنابراین نمی شود. اگر هم بخواهیم، نمی شود. این که گفته اند: «ممنوع!» یعنی چیزی دستگیرت نمی شود؛ نرو! نه اینکه جایز نیست. نه اینکه می توانی بروی، اما نباید بروی. نه! نمی توانی. نمی شود فکر کنی. آنچه در ذهن شما آمده، پدیده ی ذهنی شماست و مخلوق فکر شماست. او نیست. او به اینجا نمی-آید. او به این مربوط نمی شود. بنابراین ما نمی¬توانیم. نه اینکه میتوانیم و گفته اند: «نرو!» نمی توانیم. گفته اند: «در صفات خدا، در خوبی های خدا و عظمت های خدا فکر کنید.» در این ها می شود فکر کرد و آثار آن را می بینیم. نتیجه ی خوبی هم دارد؛ اما در ذات او چون چیزی جز خستگی و ایجاد شبهه به دست ما نمی آید، گفته اند: «به طرف آن نروید!» معلوم شد؟! ✅ ادامه دارد ... 📚 منبع: آثار بندگی، آیت الله خوشوقت 📱 کانال سبک زندگی متقین: @mottagheen