🔹ویژگی های معرفت به امام زمان علیه السلام ۴- ذکر و یاد پیوسته به یاد امام علیه السلام بودن و یاد کردن از ایشان از دیگر آثار و نشانه های معرفت امام علیه السلام یاد کردن از ایشان به مناسبت های مختلف و حتی به صورت دائمی و همیشگی است. انسان وقتی کسی را دوست بدارد٬ به اندازه محبتش به او٬ از یاد او غافل نمی شود، چون پیوند قلبی اش با محبوب به اندازه ای قوی است که نمی تواند او را فراموش نماید؛ مَنْ أَحَبَّ شَيْئاً لَهِجَ بِذِكْرِهِ. امام کاظم علیه السلام راجع به امام زمان علیه السلام در دوران غیبت می فرماید: يَغِيبُ عَنْ أَبْصَارِ اَلنَّاسِ شَخْصُهُ وَ لاَ يَغِيبُ عَنْ قُلُوبِ اَلْمُؤْمِنِينَ ذِكْرُهُ شخص او از دیدگان مردم غائب می شود، اما ذکر و یاد او از دلهای اهل ایمان غائب نمی شود. به همین جهت است که اهلبیت علیهم السلام به ما تعلیم داده اند تا در دوره غیبت که عموم افراد از ذکر و یاد ولی حی دوران و امام غریب زمان غافل می شوند، پیوسته از خداوند متعال بخواهیم: «...و لا تُنسِنا ذِکرَه» خدایا ما را از فراموش کردن ذکر و یاد او حفظ فرما هم باید به یاد او باشیم که این یک عمل و فعل قلبی است و هم از او یاد کنیم که این یک عمل و فعل جوارحی و خارجی است. شایسته و بایسته این است که انسان موجبات ذکر و یاد مستمر پدر مهربان شیعه را برای خود و دیگران فراهم سازد، همان آقایی که فرمود: من هیچگاه از ذکر و یاد شما شیعیان غافل نمی شوم. در هر لحظه از شبانه روز به یاد او باشیم، با او گفتگو کنیم، از او یاد کنیم، از خدا بخواهیم یادش را از دل ما نفراموشاند، با او زندگی کنیم، برای رهایی اش دعا کنیم. @moudethaqalain