با اینکه خوشحالم، ولی ته دلم یک ناراحتی عجیبی حس میشه از اینکه نکنه نزدیک ظهور باشیم و هنوز اونطورکه باید آماده نشده باشم! با این دستای خالی و روی سیاه چه کنم؟ حقیقتا حسرت میخورم از اینکه هنوز نتونستم برای ظهور اون وجود نازنین کاری کنم جامعه و مردم به کنار، حتی نتونستم هنوز خودم رو آماده کنم از حال خودم شرمنده‌ام...