بسم الله الرحمن الرحیم 🌹قال الامام علی علیه السلام: ما ابْتُلِيَ الْمُؤْمِنُ بِشَيْ‏ءٍ هُوَ أَشَدُّ عَلَيْهِ مِنْ خِصَالٍ ثَلَاثٍ يُحْرَمُهُنَّ قِيلَ وَ مَا هُنَّ قَالَ الْمُوَاسَاةُ فِي ذَاتِ يَدِهِ وَ الْإِنْصَافُ مِنْ نَفْسِهِ وَ ذِكْرُ اللَّهِ كَثِيراً أَمَا إِنِّي لَا أَقُولُ لَكُمْ سُبْحَانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لَكِنْ ذِكْرُ اللَّهِ عِنْدَ مَا أَحَلَّ لَهُ وَ ذِكْرُ اللَّهِ عِنْدَ مَا حَرَّمَ عَلَيْهِ‏. 🌹امیر المومنین علی علیه السلام می فرمایند: محروم شدن از سه خصلت بدترین محرومیتها برای مومن است. گفته شد که آن سه خصلتها چیستند؟ حضرت فرمودند: یاری رساندن (به برادران دینی) با آنچه که دارد(اعم از امور مادی و معنوی)، رفتار منصفانه با مردم از جانب خودش و زیاد به یاد خداوند بودن؛ (سپس فرمود:) آگاه باشید که من نمي‌گويم (منظورم از ذکر) سبحان اللَّه و الحمد لله، است (يعنى ذكر خدا تنها گفتن اين كلمات نيست) بلكه ياد كردن خداوند هنگام حلال و حرام او می باشد. (يعنى هنگام مواجهه با حلال و حرام خدا را به ياد آورد و از حرام دوری جسته و کار حلال و درست را انجام دهد). منبع:التمحيص ؛ ص67