((سرود ایران من)) تا مشت هامونو گره کردیم شد میهن از چنگال شب آزاد آجر به آجر روی هم چیدیم دل روی دل این خاک شد آباد هرجا که با هم همنفس بودیم راه نفس بر دشمنا بستیم دلهامونو با غم گره کردیم عمری ترک خوردیم و نشکستیم از هشت سال آتش گذر کردیم تا اینکه آتش ها گلستان شد خون شهیدا مایه ی فخر و فر و شکوه نام ایران شد هرقله ای رو میشه فاتح شد باید یه دل باشیم تا آخر قانون همیشه توشه ی راهه پهلوی هم پشت سر رهبر حرف و عمل وقتی یکی باشد راه نفوذی بهر دشمن نیست وقتی همه سرباز دین باشیم چشم جهانخواران به میهن نیست امروز سنگر سنگر علم و فناوری و دانش و دینه تقدیرشو داده به دست باد هر ملتی بیکار بنشینه ما پای این عزت جوون دادیم امروز اگه عزت نشون ماست جانها فدا کردیم تا امروز خورشید اگه تو آسمون ماست وقتی که امر مقتدا باشد چون و چرا کردن زیان بار هرکس راهی غیر از این رفته در پیش چشم مردمش خار است حرف و عمل وقتی یکی باشد راه نفوذی بهر دشمن نیست وقتی همه سرباز دین باشیم چشم جهانخواران به میهن نیست ایران فقط یک اسم تنها نیست ایران نگاهی تازه در دنیاست دینداری و آزادگی و عشق اینها ره آورد مسیر ماست