عبدِ صالح برازنده اش بود. اثر وضعی اسمش بود... سال ٩۶ سه روز در خانه خدا (مسجد امام موسی بن جعفر علیه السلام) نزدیکش بودیم. لبخند از چهره اش نمی افتاد، تسبیح از دستش، صلوات بلند بلند از صدایش، گریه های بلند بلند از گلویش... شادی روح عبدِ صالح خدا عبدالصالح جلویانی صلوات. ١٣ روز تا "،"