♦️ مرور یک روایت رازآلود درباره پیاده روی اربعین 🔸 مگر میشود راه رفتن، بهشت را بر کسی واجب کند؟ 🔸 برای جهانی کردن این فرهنگ آماده شوید ۱۴۰۲/۶/۱۲ 🔺 سالها از برگزاری مراسم برای حضرت حسین(ع) گذشت تا رسیدیم به نقطه ای که در غرب، با روزِ "حسین(ع)" کنار بیایند و حضور پر شور یاران حسین(ع) را در خیابان های خود تحمل کنند. بعد از تمام این سالها حالا در این نقطه از تاریخ، پیاده روی اربعین به عنوان منبع تولید قدرت تفکر مقاومت، میلیون نفر از ده ها میلیت را در یک اردوگاه فرا سرزمینی به نام کربلا جمع کرده است. این حماسه ی عجیب و غریب و راز آلود از دل روایت هایی در امده که ریشه در 1400 سال پیش دارند. 🔺 یکی از این روایت ها را بخوانید: خداوند متعال فرشتگانى دارد که موکّل قبر حضرت امام حسین علیه السّلام مى‌ باشند هنگامى که شخص قصد زیارت آن حضرت را مینماید حق تعالى گناهان او را در اختیار این فرشتگان قرار میدهد و زمانى که وى قدم برداشت فرشتگان تمام گناهانش را محو میکنند و سپس قدم دوّم را که برداشت حسناتش را مضاعف و دو چندان میکنند و پیوسته با قدم‌هائى که برمیدارد حسناتش مضاعف میگردد تا به حدّى میرسد که بهشت برایش واجب و ثابت میگردد، سپس اطرافش را گرفته و تقدیسش میکنند و فرشتگان آسمان نداء داده و میگویند: زوّار دوست دوست خدا را تقدیس نمائید؛ و وقتى زوّار غسل کردند حضرت محمّد صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم ایشان را مورد نداء قرار داده و می فرماید:اى مسافران خدا! بشارت باد بر شما که در بهشت با من هستید.سپس امیر المؤمنین علیه السّلام به ایشان نداء داده و میفرماید: من ضامنم که حوائج شما را بر آورده نموده و بلاء را در دنیا و آخرت از شما دفع کنم، سپس پیامبر اکرم صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم با ایشان از طرف راست و چپ ملاقات فرموده تا بالأخره به اهل خود بازگردند. 🔺 آنگونه که در روایت فوق ادعا شده، راه رفتن در مسیر کربلا بهشت را برای فرد واجب میکند. اما یک سوال؟ به چه دلیل با راه رفتن بهشت باید بر کسی واجب شود؟ راه رفتن چه منفعتی دارد که بتواند کسی را مستحق بهشت کند؟ اینکه به سمت خیابانی در تهران حرکت کنیم یا مثلا به سمت ساختمانی در لاس وگاس برویم یا اینکه در کربلا باشیم چه تفاوتی با یکدیگر دارد که حرکت به سمت یکی استحقاق بهشت را به همراه دارد؟ چرا پیاده روی برای حضرت حسین(ع) آنگونه در روایات آمده بهشت را بر فرد واجب میکند؟ 🔺 در پاسخ باید توجه شما را به یک نکته جلب کنیم: راه رفتنی که بتواند انسانیت را نسل اندر نسل از سبکِ زندگی بی رحمانه دور کند و بشر را با رفتاری متفاوت آشنا کند ، ارزشمند است و چنین راه رفتنی از آنجا که اثری تمدنی بر جای گذاشته و انسان هایی را زیر و رو کرده است میتواند استحقاق بهشت را داشته باشد. اما یک سوال؟ آیا آنچه گفته شد در اربعین وجود دارد؟ به فیلم هایی که از شرق و غرب عالم گاه و بی گاه منتشر میشود و همه را شوکه میکند دقت کنید. 🔺 فیلم از چین منتشر میشود که در آن فردی کشته شده و بر زمین افتاده و ده ها عبار بی تفاوت از کنارش عبور میکنند. از آمریکا فیلم منتشر میشود از کسی که کشته شده و فردی دیگر می آید و جیبش را خالی میکند و دیگران بی تفاوت نظاره میکنند. از همین ایران فیلم منتشر میشود که فردی در شیراز قصد افتادن از ارتفاع را دارد و در کامنت ها عده ای میگویند: زود تر این کار را انجام بده تا بخندیم.... 🔺 این سبکِ زندگی خوکی، بخواهیم یا نخواهیم در حال ترویج است. حالا در اربعین یک سبک زندگی کاملا متفاوت که دیگری را بر خود مقدم میداند و به شخص توضیح میدهد که اگر فدای دیگران بشوی محترم هستی در حال ترویج است. آیا اگر کسی به ترویج این سبک زندگی کمک کند محترم نمی باشد؟ آیا اگر چیزی به نام بهشت وجود داشته باشد، چنین کسی استحقاق آن بهشت را ندارد؟ 🔺 پاسخ دقیق این است: اگر بتواند انسان ها را با مدلی جدید از زندگی آشنا کند قطعا چنین است... اربعین میتواند انسان ها را از این سبک زندگی خوکی نجات دهد. پس انجا که در روایت آمده کسی که در این مسیر گام بردارد بهشتی است، اشاره ی به این بوده: کسی که در مسیری که ترویج آن به احیا انسان ها کمک کند قدم بردارد و بتواند نسل ها را به پذیرش این فرهنگ متفاوت دعوت کند استحقاق بهشت را دارد و اربعین همان چیزی است که این مهم را محقق میکند... 🔺 با این تعریف و به این ترتیب میتوان ادعا کرد که آنها که به دیده شدن اربعین کمک کنند نیز می توانند امید داشته باشند آنچه در روایات آمده شامل حالشان شود. برای این مسیر سنگ تمام بگذارید که رستگاری بشر در آن خواهد بود... @mrtahlilgar1