💢دکتر ابراهیم سوزنچی استاد دانشگاه صنعتی شریف و عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی هستند. 🔹 مهمترین نکات مورد اشاره ایشان در خصوص مرجعیت علمی به شرح زیر است: • ما خیلی نگاه کالبدی به علم و توسعه علمی داشته‌ایم و به جای اینکه به روح علم توجه کنیم به خروجی علم توجه کرده‌ایم. روح علم همین جوامع علمی است، ولی خروجی همان مقاله است. • دلیل آن هم واضح است، زیرا در آیین‌نامه ارتقا از اعضای هیئت علمی خواسته‌ایم که مقاله بنویسند و مقاله هم هر کسی، فردی می‌نویسند یعنی برای ارتقا گرفتن کاری به هیچ کس دیگری ندارد؛ نه جامعه علمی و نه همکاری لزومی ندارد. یک نفر می‌نشیند و مقاله‌اش را می‌نویسد و ارتقا هم می‌گیرد و استاد هم می‌شود، اما در هیچ جامعه علمی نیستند و هیچ‌کس هم نمی‌پرسد که شما در حال انجام چه کاری هستید. • اگر بخواهیم به مرجعیت علمی برسیم هم باید به نوعی عضو جوامع علمی بین‌المللی باشیم و هم باید خودمان جوامع علمی مستقلی داشته باشیم که صورت مسئله‌ها را ما تعریف کنیم و حتی روش‌ها را ما ابداع کنیم. آن وقت اگر این اتفاق بیفتد به ما هم رجوع می‌کنند. یعنی حرف ما هم برای دنیا مهم می‌شود، در غیر این صورت ما همین طور برای خودمان مقالاتی را منتشر می‌کنیم و نه کسی به ما کاری دارد و نه ما هم کاری با آنها داریم و به این صورت مرجعیت علمی را باید از این زاویه به آن نگاه کنیم. • اگر می‌خواهیم به مرجعیت علمی برسیم از هیچ طریقی به دست نمی‌آید، مگر از طریق توسعه جوامع علمی و این در واقع اصل ماجرا است. • اما از نظر همکاری بین‌المللی به نظر من از نظر مقالاتی که داریم بین‌المللی می‌نویسیم به نسبت ترکیه وضع بدی نداریم و تقریبا از نظر آمارها مشابه هستیم. • به نظر من اصل مسئله باز دوباره این است که بخشی از جامعه علمی که درست می‌کنیم آیا بخشی از جامعه علمی بین‌المللی است و با آن مشارکت می‌کند یا خیر؟ • استادی است که دانشجویش به خارج از کشور رفته است و درس خوانده است و حال با دانشجویش دارد مقاله می‌نویسد و کاری هم به کسی ندارند. (بخش اول) ♻️ با ما همراه باشید http://eitaa.com/msrt_ir 🆔@msrt_iri