💢دکتر ابراهیم سوزنچی استاد دانشگاه صنعتی شریف و عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی هستند. 🔹مهمترین نکات مورد اشاره ایشان در خصوص مرجعیت علمی به شرح زیر است: • پس عدد مقاله نوشتن مهم نیست، مهم ارتباط گرفتن است. من فکر می‌کنم اینکه جامعه علمی اینجا درست نمی‌شود دوباره به خاطر آیین‌نامه ارتقا است. • تمام مقالاتی که نوشته می‌شود تحصیلات تکمیلی‌محور است، یعنی ما باید دانشجوی دکترایی بگیریم که او این مقاله را بنویسد و خود اساتید مقاله نمی‌نویسند. خود اساتید تنها چیزی که نیستند یک فعال علمی است و فقط استاد دانشگاه است که می‌گوید به من دانشجو بدهید که من از او کار بکشیم و مقاله بنویسد و ارتقا بگیرم. متأسفانه همه این‌ها از آیین‌نامه ارتقا نشأت می‌گیرد. • در هر صورت به نظر من ریشه همه این‌ها در آیین‌نامه ارتقایی است که آن را نوشته‌ایم و در آن نگاه به بیرون و نداشتن هیچ جامعه علمی در درون است. • از نظر استناد خدمتتان گفتم که استناد یک متغیر میانه است. بهتر از شمارش تعداد مقاله است، اما باز هم معیار دقیقی نیست. معیار دقیق همین جوامع علمی است. • در همین هم در علوم پایه ما تعداد ارجاع به هر مقاله‌مان از ترکیه و عربستان پایین‌تر است، • در حالی که نیمی از مقالات ایران در ISI را علوم پایه تشکیل می‌دهد. ولی من احساس می‌کنم که آن سه حوزه یعنی علوم پایه، علوم انسانی و تا حد خوبی علوم زیستی –تا حد خوبی و نه کامل، زیرا بخش‌هایی که مرتبط با کشاورزی می‌شود کمی تقاضامحور است– این سه حوزه چون عرضه‌محورتر هستند، نقش دولت در آنها خیلی مهم‌تر است. • در دنیا این‌ها را از طریق یک سری صندوق‌های اعطای گرنت انجام می دهند، ما هم در اساس‌نامه بنیاد علم همین را نوشته‌ایم که بر روی علوم پایه و علوم انسانی متمرکز شوند. • به خاطر اینکه بتوانند جهت‌دهی بکنند و هر مقاله‌ای را ننویسند. از چه طریقی در دنیا جهت‌دهی می‌کنند؟ از طریق دادن گرنت. یعنی یک صندوق اعطای گرنت درست می‌کنند و یک سری افراد خیلی متخصص هم می‌گذارند و اگر آنها به یک جمع‌بندی برسند که یک حوزه‌ای واقعاً مهم است، بعد گرنت را به آن می‌دهند و جامعه علمی را به آن سمت می‌برند که حرکت کنند. ♻️ با ما همراه باشید http://eitaa.com/msrt_ir 🆔@msrt_iri