🌹واژه شناسی کلمه "دین "در آیه اول سوره ماعون با استفاده از سیر نزول واژه دین و کلمات لغویون در تفسیر همگام با وحی 🌺🌺🌺برداشت استاد بهجت پور از واژه دین در آیه اول سوره ماعون در ویراست جدید جلد اول تفسیر همگام با وحی ارایت الذی یکذب بالدین منظور از «اَلدِین»، معارف و دستورات الهی درهمه امور از جمله جزاء است. منظور آیات، بیان وخامت حال کسانی است که معارف و دستورات الهی را که انبیا و کتاب های آسمانی مردم را به آنها دعوت کرده اند، انکار کنند و نه تنها در برابر آنها خاضع نباشند، بلکه آنها را درو غ بشمار آورند. برخی از روایاتی که مراد از دین را ولایت امیر مؤمنان دانسته‎اند، به این اعتبار است که ایشان یکی از تجلّیات دین و معارف و دستورات آن می‎باشند. «دِین» در لغت با این برداشت تناسب دارد. «دِین» (اسم مصدر)، به معنی طاعت و جزاء است که برای شریعت استعاره شده است[1]. آقای مصطفوی معتقدند: «ریشه این ماده خضوع و اطاعت در برابر برنامه یا مقررات معین است و معانی طاعت، تعبد، محکومیت و مقهوریت، تسلیم در برابر امر، حکم، قانون و جزاء، از معانی نزدیک آن است، و به همین اعتبار، این واژه به برخی مصادیق اصلی خود یعنی جزاء، حساب، دین، طاعت و... معنی می‌شود.»[2] در بررسی آیات نازل شده تا کنون روشن می شود که دیدگاه آقای مصطفوی صحیح است؛ با این اضافه که قرینه استعمال «دِین» به معنای جزا هنگامی است که دین مضاف الیه واژه «یَوْم» باشد: (ر. ک. سوره های مدثر 4/ 46، حمد 5/ 4) شاید به این بیان که رستاخیز، روز حاکمیت مطلق دستورات الهی و اجرای موبه موی آنها درباره‎ی اشخاص و گروه‎هاست، ولی در همین دوره نزول (ر. ک. ماعون 15/ 1) بلکه در تمام آیات قرآن، جز موارد محدود، هر زمانی واژه « ِدین» بدون آنکه مضاف الیه «یَوم» باشد، به کار رفته است، به همان معنای خضوع در برابر معارف و دستورات الهی بوده که شامل خضوع در مقابل جزا و پاداش الهی است. به همین روی بهتر است تا «دین» را خضوع در برابر معارف و دستورات الهی بدانیم که با توجه به قرائن منصرف به خضوع در برابر جزا و پاداش الهی می شود. درسیرنزول قرآن از آیات متعددی استفاده می شود که یکی از ارکان صلاح آدمی، باور به مسئولیت و اعتقاد به مکافات و مجازات است. در سوره قلم 2/ 36 گذشت که http://hamgambavahy.blog.ir/1398/06/01/8%D8%B3 https://eitaa.com/mtamhid