موضوع و یا حتی مشروط به گذراندن مباحث تفسیر تنزیلی و تسلط بر 18 سوره ابتدای نزول نکته ای که خدمتتان تقدیم می شود، ظرفیت یک مقاله و حتی پایان نامه را دارد. 👇👇👇 در نکات روش شناختی سوره کافرون در تفسیر همگام باوحی، استاد بهجتپور می فرمایند: 💐امروزه در مباحث فرهنگی، بحث گفتمان‎سازی به‎عنوان یکی از کلیدی‎ترین روش‎های فرهنگ‎سازی مطرح است؛ 🌷 چگونه و از کجا به طرح بنیادین اندیشه‎ی هویت‎بخش اسلام بپردازیم؟؟ 🌷با چه مقدماتی غیریّت فرهنگ اسلامی را از فرهنگ جاهلی بیان کنیم؟ 🌷چه کسی باید این تمایز و جدایی را علنی کند، و با چه کسانی باید این غیریّت و جدایی در امور هویت‎بخش را اعلام کرد؟ 💐 این‎ها سؤالات مهمی است که با استفاده از روش ترتیب نزول و سیر نزول سوره‎ها قابل شناسایی است. بر پایه‎ی هجده سوره‎ی نازل‎شده، روشن می‎شود که خدای متعال، ابتدا گفتمان اسلامی را با بیان مهم‎ترین عامل هویت‎بخش مسلمانان، یعنی توحید ربوبی آغاز کرد: 👇👇 - توجه به خالقیت مطلق هستی و انسان، و ربوبیت تکوینی انسان در علم‎آموزی: (ر.ک: علق 1/ 1 تا 5). - توسعه‎ی ابعاد ربوبیت پروردگار و تشریح مالکیت بر نتایج اعمال، علم، قدرت و عدالت پروردگار: (ر.ک: قلم 2/ 1 تا 47 و مزمل 3/ 15 و 16). - بیان نقش‎های پروردگار در ارسال رسولان و حمایت قطعی از آنان دربرابر سرکشان قدرتمند: (ر.ک: مزمل 3/ 14 و 15). - بیان کبریایی و عظمت پروردگار: (ر.ک: مدثر 4/ 2). - اعلام رابطه‎ی صحیح انسان با خدا و تأکید بر نقش پروردگار در هستی، از آغاز تا انجام: (حمد 5/ 1 تا 7). - بیان فایده‎ی این رابطه، در قوام گرفتن شخصیت انسانی از راه پیروی از قرآن: (ر.ک: تکویر 7/ 26 تا 28). - تسبیح پروردگار از جنبه‎ی تدبیر کامل امور مخلوقات و فقدان هرگونه نقص در فرایند آفرینش: (ر.ک: اعلی 8/ 1 تا 5). - اعلام پیامد یادکرد پروردگار و پرستش او در رهایی از شقاوت و رستگاری: (ر.ک: اعلی 8/ 14 و 15) ـ بیان نقش شتاب‎دهنده‎ی پروردگار در سیر به‎سمت برنامه‎های دینی و بهشت، و برنامه‎های ضد دین و جهنم: (ر.ک: لیل 9/ 4 تا 10) ـ بیان بازتاب رفتار انسان در تبدیل آسانی‎های نعمت به سختی‎های نقمت در دنیا و آخرت، و بالعکس، و معرفی نقش پروردگار در واکنش به این رفتار: (ر. ک: فجر 10/ 1 تا 30) ـ یادآوری نگاه مهربان پروردگار در رسیدگی‎های متعدد به امور انسان و نعمت‎بخشی‎ها: (ر. ک: سوره‎های ضحی 11/ 1 تا 8 و شرح 12/ 1تا 3). ـ تبیین نقش ایمان به پروردگار و دیگر امور مرتبط با آن، در رهایی از زیان‎دیدگی شخصیت انسان: (ر. ک: عصر 13/ 1 تا 3) ـ هشدار درباره‎ی استفاده از نعمت‎ها بدون توجه به صاحب نعمت‎ها و قدرناشناسی وی: (ر.ک: عادیات 14/ 5 تا 11 و تکاثر 16/ 1 تا 11) ـ هشدار به انسان درباره‎ی بی‎اعتنایی، تکذیب و خضوع نکردن دربرابر معارف و دستورات الهی: (ر.ک: ماعون 17/ 1 تا 7). 🌹با این مقدمات، انسان‎هایی تربیت می‎شوند که در مرحله اول، معبود خود را پروردگار می‎دانند و دربرابر وی خضوع دارند، و در مرحله‎ی دوم، در برابر معارف و دستورات اسلامی، خاضع و مطیع هستند. 🌸سرآمد این انسان‎ها، پیامبر اکرم است که الگوی کامل عابدان و خاضعان دربرابر دستورات الهی است و به‎عنوان نماد اسلام و مسئول نسبت به دیگران، باید غیریت خود را از کسانی که توحید عبودی و خضوع دربرابر معارف و دستورات و برنامه‎های نازل‎شده را انکار می‎کنند، به‎روشنی بیان کرده و در برابر آنان موضع بگیرد و با این عمل خود، برائت گروه مؤمن از گروه کافر را در اصلی‎ترین موضوعات، یعنی معبود و دین، علنی سازد. البته پس از ابلاغ روشن و آشکار مواضع درباره‎ی ربوبیت و عبودیت، و معارف و دستورات اصلی دین، مورد انکار کفار قرار گرفت. ما در اینجا می نگاریم: https://eitaa.com/mtamhid