📝یادداشت 🎞📽 🔖خروج ِ انقلابی 📌فیلمساز وابسته اولین باری که نامش را شنیدم (حدود یکسال پیش) فکر کردم باید منتظر یک اعتراض تمام عیار باشم. اعتراضی به ضعف‌ها و اشتباهاتی که سرعت رشدشان در این روزها بسیار زیاد شده است. البته میدانستم که این اعتراض به هنجارشکنی و درگیری بی‌هدف و هویت منجر نخواهد شد. چراکه میدانستم سرچشمه این اتفاق گل‌آلود نیست. حداقل تا الان که اینطور بوده است. اطمینان داشتم ابراهیم حاتمی‌کیا، کارگردانی است که حتی اگر به چیزی هم معترض باشد خشک و تر را با هم نمی‌سوزاند؛ مثل تمام این سالها. نام فیلم اما کمی هنجارشکنی را در ضمن خود داشت که پرونده یک احتمال را در ذهنم باز میگذاشت. احتمال اینکه طوفان حوادث در مسیر قله ، فیلمساز ِ وابسته ‌سینمای ما را را وادار به خروج از چارچوب نظام کرده است. احتمالی که ثانیه ثانیه فیلم آن را ضعیف و ضعیف تر کرد. به عنوان مثال: وقتی در همان نماهای آغازین فیلم، پوکه ها و نُخاله‌های ادوات جنگی را مشاهده کردم که به گلدان کاکتوس تبدیل شده‌اند؛ مطمئن شدم که این خروج، خروج ِصلح‌طلبی است که جنگ را دوست ندارد و برای وصل کردن آمده است. مطمئن شدم حاتمی‌کیا به عقبه خود که در ارزش‌های این انقلاب ریشه دارد پشت نکرده است. ارزش‌هایی مثل صلح‌طلبی، دفاع از مظلومان، عدالت‌طلبی و... . اما هنوز یک سؤال در ذهنم بی‌پاسخ مانده بود که فیلمساز دقیقاً به چه چیزی اعتراض دارد؟ 📚ادامه دارد... ✒️ @mywritings_128