اهميت و آرزو در اسلام در اسلام ، اميد و آرزو جايگاه رفيعي دارد تا جايي که در روايات معصومين از اميد به عنوان رحمت الهي ياد شده است . پيامبر (ص) مي فرمايد : (الأمل رحمه لأمتي و لولا الأمل ما رضعت والده ي ولدها و لا غرس غارس شجرها ؛ اميد و آرزو ، رحمت براي امت من است و اگر اميد و آرزو نبود ، هيچ مادري فرزندش را شير نمي داد و هيچ باغباني نهالي نمي کاشت.)(۱) مادر ، سمبل عاطفه و مهرباني است ، اما آنچه يک مادر را به مهرباني وا مي دارد باران عطوفت وي را سرازير مي کند ، اميد است . اگر روزي اميد را از وي بگيرند حتي حاضر نخواهد شد نوزاد دلبندش را شير دهد. در حديثي از حضرت مسيح (ع) مي خوانيم : در جايي نشسته بود و پيرمردي را مشاهده کرد که با کمک بيل و کلنگ به شکافتن زمين مشغول است ، حضرت مسيح (ع) به پيشگاه خدا عرضه داشت ؛ خدايا! اميد و آروز را از او بگير. ناگهان پيرمرد بيل را به کناري انداخت و روي زمين دراز کشيد و خوابيد . کمي بعد حضرت مسيح (ع) عرضه داشت ؛ بارالها! اميد و آرزو را به او برگردان . ناگهان مشاهده کرد پيرمرد برخاست و دوباره مشغول فعاليت و کار شد . حضرت مسيح (ع) از او سؤال کرد که من دو حال مختلف از تو ديدم ، يک بار بيل را به کنار افکندي روي زمين خوابيدي ، اما در مرحله ي دوم برخاستي و مشغول به کار شدي ؟ پيرمرد در جواب گفت : در مرتبه اول فکر کردم پير و ناتوان شده ام ، چرا اين همه به خود زحمت دهم و تلاش کنم؟ بيل را به کنار انداختم و بر زمين خوابيدم . ولي چيزي نگذشت که اين فکر به خاطرم خطور کرد که از کجا معلوم که سال هاي زيادي زنده نمانم ؟ انسان تا زنده است بايد براي خود و خانواده اش تلاش کند ، از اين رو برخاستم و بيل را گرفتم و مشغول کار شدم . (۲) ۱-بحارالانوار ، ج۷۴ ، ص۱۷۲٫ ۲- همان ، ج۱۴ ، ص ۳۲۹٫ @n20011🌴☘