🔹او [مرحوم سید علی قاضی] سجده های طولانی بعد از نماز صبح (بین الطلوعین) را هیچ‌گاه ترک نمی‌کرد. زیرا نزدیک ترین حالت بنده به خداوند متعال زمانی است که در حال سجده باشد. بنده در سیر و سلوک خود از تکبیرة‌الاحرام شروع می‌کند و به سجده که آخرین مراتب سیر و سلوک است می‌رسد؛ در آن‌حال، تمام تعینات را رها می‌کند و به مرتبه فنای مطلق در عبودیت می‌رسد. ✍ آیت الحق، ج ۱، ص ۴۳۳ https://eitaa.com/nabaaa