هدایت شده از نبض قلم
صدای نحسِ تفنگ است در برابر سنگ صدای سینه ی تنگ و صدای غرشِ جنگ صدای غارت و ظلم و اسارتِ زن و مرد سلاح ِفسفری و خوشه های بی برگرد صدای موشک و تانک و خروشِ بیداری صدای دکمه ی آژیر و مردم آزاری صدای ضجه ی آوارگان در به در و صدای زجرِ زنان،کودکان بی پدر و صدای ظلم وجنون،چکمه های بی وجدان صدای رذلِ اهانت به پرچم و قرآن صدای ترکش و تیر و صدای خاموشی صدای شهدِ شهادت ، غمِ فراموشی صدای نغمه ی آرامِ« آی آدم ها» صدای له شدنِ زیرِ پای آدم ها صدای حق کشی و حیله ی حقوق بشر صدای قحطیِ انسانیت و زنگ ِخطر صدای بارشِ اندیشه های طوفانی صدای پر زدنِ کودکان قربانی صدای من من و تو تو صدای گوشی ها صدای زنگِ شروع ِوطن فروشی ها صدای هر کس و ناکس نشسته در گوشم برای مردمِ غزه سیاه میپوشم قسم به سوره ی والتین سکوت جایز نیست سکوت اسلحه ی شاعرِ مبارز نیست! @nabzeghalam