دلخوشیهای زندگی کم نیست،دَم به دَم میکنم هوایش را آشنا با تمام پنجره هاست،دوست دارم تــــُـنِ صدایش را آفتاب از نگاه ِاو روشن.ماهتاب لبش پر از خنده هی بغل باز میکند تا من، پُر کنم جای بوسه هایش را مهرش اندازه ی خدای بزرگ دلش اندازه ی دلم کوچک با خدا گرم گفتگو شده است تا اجابت کند دعایش را چتری از آسمان به سر دارد خانه را از ستاره پرکرده مهربان و نجیب و کدبانو...،کاش میشد کمی ادایش را... آرزوهای مـــــــخملی دارد یک زمستان بــــــهار میبافد دردها را به رو نــــــمی آرد تا نـــــگیرد کسی دوایش را دوست دارم شبیه مامانم دوستدار فرشته ها باشم در دلم تا همیشه مهمان است،هیچکس پر نکرده جایش را مادرم مثل دفتر شعرم پُر عشق و امید و اعجاز است دلخوشیهای من بخاطر اوست،میزنم بوسه دست و پایش را... ✍#صفيه_قومنجانی 👇👇👇 🆔@nabzeghalam