✨بسمالله الرحمن الرحیم✨
✨اللهم بارک لمولانا صاحب الزمان✨
خلاصه نجمالثاقب
#جلسه۵۹
💠یکی دیگر از اسامی حضرت ایستاده است. ایستاده در عربی همان قائم است
در قرآن دو حالت برای انسان در نظر گرفتند:۱)قائم۲)قائد
🔸وقتی تمام ابعاد قیامت ظهور پیدا کرد و تمام حقایق آشکار شدند،تمام مقامها تجلی پیدا کردند،در این صورت میگوییم قیامت قائم شد.
🔹گاهی از اوقات آن را ساعت مینامند:ما اذن ساعت قائمه. من گمان نمیکنم ساعت یا آن وقت خاص قائم شود .
قائم شود در اینجا یعنی آشکار شود،و آن حقایقش تجلی پیدا کند، به این حالت میگویند قیام ساعت یا قیامت.
🔸دنیا قیامت نیست چون در دنیا حقایق آنطور که باید آشکار نیستند و مخفیاند .
خیالات انسان پوششی بر حقایق قرار داده که موجب شده این حقایق در مقام قیام و انتصاب نباشند.
✨یکی از معانی قائم شدن ظهور و بروز با تمام قدرت است
🔹آیه ۷۵ سوره زمر:أَمَّن هُوَ قانِتٌ آناءَ اللَّيلِ
آیا کسی که به حالت قنوت در لحظات شب به صورت ساجد و قائم در حال عبادت است با کسانی که هیچگونه علم و آگاهی ندارند یکسانند؟خیر
خداوند از این دو حالت جسمانی با قید ارتباط روحانی به بزرگی یاد کرده است
قائم و ساجد است.و در عین حال امیدوار به رحمت پروردگارش هم هست و فقط اینطور نیست که بدنش در حال قیام و سجود باشد بلکه روحش هم متصل به ملکوت است.
🔸اگر انسان حالتی داشته باشد که در آن حالت حقایق درونش وتمام قوای وجودی اش آشکار شود،متصل به عالم غیب شده است.ولی معمولا این قوه و قدرت در باطن ما همچنان مخفی میماند.
🔹زمانی که انسان باطنش قیام پیدا میکند،به این حالت قیام باطنی میگوییم.
🔸قعود یعنی نشستن. نشستن دلالت میکند بر عدم ظهور قدرتها
در بعد جسمانی کسی که نشسته است قدرتی ندارد و تسلطی نسبت به خصم و مهاجم ندارد.
🔹نشستن برای استراحت کردن است،زمانی است که قدرتها تماماً از مرتبه ظاهر به سمت باطن رفته باشند.
🔸در بعد انسانی به کسی میگویند ایستاده که از تمام ظرفیتهای انسانی خودش در جهت کمال استفاده میکند.
🔹در قرآن دستور داده به ایستاده شدن: فاذا فرقت فانصب.
هنگامی از یک عملی فارغ میشوی انتصاب پیدا کن. یعنی بیکار نشین و وارد عمل دیگری شو.
🔸انتصاب یعنی ما فرض کنیم تنها عملی که باید در دنیا انجام دهیم همین عمل کنونی ست.گویا خلق شدیم که همین عمل را انجام بدهیم.اگر همچین توقعی در ذهن ما جای بگیرد که آن عمل را با تمام قدرت داریم انجام میدهیم به این میگویند نصب.
🔹در این حالت بعد از اتمام آن عمل وارد عمل دیگری میشوی. و به عمل گذشتهات فکر نکن و عمل آینده را در نظر نگیر و تنها متمرکز شو در این عمل.که اگر ما بتوانیم همین یک کار را انجام دهیم خیلی در بعد عملی قوی میشویم.
🔸یکی از معانی ایستاده بودن این است که انسان از ظرفیتهای وجودیاش در جهت سیر و سلوک استفاده کند.
🔹همه اشخاصی که در اطراف ما هستند استعدادهای خاص و ویژهای دارند که اگر از این استعدادها در جهت رشد و کمال خودشان استفاده کنند به گونهای به عالم غیب وصل میشوند که افراد دیگر چه بسا نشوند.
🔸هر کسی طبق استعداد خودش به عالم غیب وصل میشود
استعدادهای انسان در صورتی صحیح جلوه میکنند که انسان در جهت رسیدن به امام زمان(ع) حرکت کند
🔹ما وقتی زندگیمان را طوری برنامهریزی میکنیم که به امام زمان(ع)برسیم همین برنامهریزی کردن و حرکت در جهت رسیدن به امام زمان(ع)موجب رشد باطنی ما میشود و سبب میشود استعدادهای درونی ما آشکار شود این حالت ایستاده بودن است
🔸اگر انسان مسیرش منتهی به امام عصر نشود و تلاش فعالیت بسیاری کند، استعدادهای انسانیاش ظهور پیدا نمیکند و استعدادهای حیوانی اش ظهور پیدا میکند که به این حالت قاعد میگویند یعنی نشسته.
🔹حرکت برای ابن سبیلهاست. ابن سبیل فرزند راه است و فرزند تحت سیطره پدر است.
🔸در بعد انفسی ابن سبیل به کسی میگویند که در حال سیر و سلوک است و هنوز در جاده خودسازی است و این جاده بر او مسلط است این اشخاص باید به وسیله اولیای خدا کمک شوند
🔹بسیاری از ما فکر میکنیم در مسیر خودسازی هستیم اما نیستیم.و این زمانی روشن میشود که در دوراهیها قرار میگیریم که یک طرفش به رضای نفس منتهی میشود و یک طرفش به رضای امام زمان(ع).
🔸معمولاً میبینیم رضای نفس را بر رضای امام زمان(ع) ترجیح میدهیم و این نشانهایست از اینکه ما هنوز وارد جاده خودسازی نشدیم و به همین جهت در بعد باطنی انسانی رشد نمیکنیم.
🔹امام کسی است که تمام مسیر را پیموده و در آن قله قرار گرفته است و دارد دیگران را به سمت قله هدایت میکند
💥انسان کامل قیامت است به این معنا که تمام حقایق در او آشکار هستند.
🔹تمام حقایق زمانی آشکار میشوند که تجلی اسمایی و صفاتی الهی به صورت تام رخ دهد.به آن زمان قیامت میگوییم.
🔸به این جهت به امام زمان(ع) میگوییم ایستاده.چون تمام حقایق در ایشان آشکار است