دهه شصت... مسابقات کشوری حج و اوقاف در کرمان... حضور اساتید برجسته‌ی کشور... و امّا حضور پدر تواشیح ایران و نگارندهٔ اولین کتا ب تجوید استاد مرحوم «عبدالغنی قیِّم»... گفته می‌شد که ایشان با اساتید بزرگ جهان اسلام خصوصا عبدالباسط و مصطفی اسماعیل رابطه‌ای دوستانه دارد... در بحبوحه‌ی رفت و آمدها و پرسش و پاسخ‌ها شخصی از ایشان در مقایسه عبدالباسط و مصطفی اسماعیل پرسید؟ بدون درنگ گفتند: «عبدالباسط ناخن کوچک مصطفی اسماعیل نمی‌شود»!!! شگفت آور بود! ... (و با مقداری غلوّ) مدت مدیدی طول کشید تا با قرائت‌های مصطفی اسماعیل اُنس بگیرم... اولین گام در ارتباط با استاد مصطفی اسماعیل: باید از حال و هوای قرائات عبدالباسط و منشاوی بیرون آمد و توجه به قدرت تلحین (تنوع آهنگ‌ها و خلق نغمات جدید) به صورت فوق العاده (و بس فوق العاده) کرد. چنانچه گویی استاد می‌خواهد آیات مبارکات را در جلوی چشمانت به تصویر بکشد... به نظرم رسید با دیدن و شنیدن تقلیدی، مطابق اصل بهتر بتوان با استاد ارتباط برقرار کرد... همان‌طور که محو صوت و لحن استاد شاکرنژاد می‌شوید، محو خالق این شکوه ماندگار نیز بشوید... صلّی اللّه علیک یا مولای یا علی اکبر (علیه‌السلام) #مادبة_اللّه #اللهم_عجل_لولیک_الفرج @nagahat_asemani