نفس تازه
پُز روشنفکری در ایران! اصالتا و اندیشه اصلاحِ جامعه عنصر مطلوب و ارزشمندی است، اما در تاریخ ایران، ما بجای با معضلی بنام پُز روشنفکری مواجه هستیم! مثلا کسانی که صبح تا شب در پُز میدهند که: همدیگر را نکنیم! در انتخاب یکدیگر نکنیم! انسانها در نوع ، عقاید و رفتار آزادند! حقوق شهروندی در رعایت نمیشود! و تعصبات دینی باعث عقب ماندگی بشر است. تحمل مخالف اصل اول آزادیست! همه این خلاصه و ریشه نظریات روشنفکرمابآنه در کشور ماست، آن چیزی که جماعت روشنفکر از سنت روشنفکری فرانسه به برده اند، نوشتن مقاله، رمان و یا آسیب شناسی جامعه خودی نیست، صرفا آموخته اند که داشته های ملی خود را با هر بهانه ای کنند. اما کار به صحت این نداریم، مساله عمل متناقض کسانی است که پُز روشنفکری میدهند. در این سالها فراوان دیده ایم که این مدعیان در به هیچ کدام از این شعارها پایبند نیستند. مثلا اگر یک کند، اسمش میشود: آزادی در انتخاب و کسی حق ندارد در کار او کرده و او را قضاوت کند زیرا یک امر شخصی است! اما خدای نکرده، اگر یک خانم مانتویی و یا در عرف مشهور به فرضا تغییر رویه دهد و از فردا چادر سر کند، دمار از روزگارش در میاورند. آنقدر قضاوتش میکنند تا از کرده خود پشیمان شود، میگویند از روی ریا این اُمل که در گذشته هر کاری کرده و سابقه بدی دارد شده است‌. این مثال را در همه زمینه ها در رفتارهای متناقض این جماعت میتوان براحتی مشاهد کرد. ⚜ @nafastazeh⚜
86 مشاهده