. إِلَهِي! أَنَا الْفَقِيرُ فِي غِنَايَ فَكَيْفَ لاَ أَكُونُ فَقِيراً فِي فَقْرِي... خدايا! در عين توانگري تهيدستم، پس چگونه در تهيدستي تهيدست نباشم؟!