﷽ 🔰 مثل یک رویا ┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄ از انتخاب شدن تا شهادتش، مثل یک خواب عصرگاهی گذشت. کوتاه امّا لذّت‌بخش. جریان انقلاب تازه داشت جان می‌گرفت، نفس می‌گرفت، تازه داشت همه چیز درست می‌شد. قدر ندانستیم... من که فکر نمی‌کردم بعد از دوران منحوس روحانی، مردم به همان رویکرد -بل کج و کوله‌تر از آن- اعتماد کنند. آن سال‌ها، سال‌های عجیبی بود. انگار تمام نوجوانی‌مان در یک کابوس سپری شد. باورم نمی‌شود! چطور مردم کسی که آشکارا می‌گوید هیچ برنامه‌ای ندارد، از الفبای مملکت داری سر در نمی‌آورد و به طور واضح نماینده‌ی دوران روحانی‌ست را به نقطه مقابل او یعنی شخصی که ۱۱ سال کارش برنامه‌ریزی بوده و به نوعی نماینده‌ی تفکّر است، ترجیح دادند؟! یک نفر باید زحمت ۱۱ ساله‌اش را بکند ۱۹ سال و یک نفر صبح از خواب بیدار شود و بشود عالی‌ترین مقام اجرایی کشور. عجیب است؛ یعنی وعده‌ی رفع فیلترینگ، حجاب آزاد، جمع کردن گشت ارشاد و در کل هر چماق و هویج دیگری هنوز هم می‌تواند مردم را خام کند؟ پس این مردم حقّشان است. تا کسی از تعامل و مذاکره با چشم‌رنگی‌های بور صحبت می‌کند، دست و پای این مردم شل می‌شود و آب از لب و لوچه‌شان می‌چکد. این مردم غرب و غربی‌ها، و غرب دوست‌ها را دوست دارند. تعامل با غرب، معمولا بهانه‌اش اقتصادی‌ست امّا هیچ اهمیتی ندارد که مجموع تعاملات مالی ما با افغانستان، از مجموع تعاملات با ۲۸ کشور اتحادیه اروپا بیشتر باشد. مهم نیست چون این مردم مسخ شده‌اند؛ چون کافیست که طرف مقابل "مستر فلانی" باشد و کروات یا پاپیون بسته باشد. تعارف که نداریم؛ این مردم درست بشو نیستند. انگار تمام دغدغه زندگی‌شان این است که لخت و پتی و مشروب به دست در خیابان‌ها مستی بکنند. آینده‌ی فرزندان و اقتصاد مملکت و این مسائل هم فدای یک لحظه لشتن ایشان. اصلا هم در فاز این نیستم که برای پزشکیان آرزوی موفقیت بکنم و نایس و کول به نظر برسم؛ چون می‌دانم این مردک طنابی که رئیسی به ته چاه انداخته بود تا ما را نجات دهد را، با قهقهه‌ای مستانه قطع خواهد کرد. خودتان را گرم کنید. تا الآن اگر زندگی می‌کردید، حالا زندگی بر شما سوار خواهد شد. ۸ سال دردناک در پیش است. دودش از همه بیشتر، در چشم این مردم خواهد رفت. الحق که حقّشان است...