ما در داستان نویسی انواع تصاویر را داریم. یکی از تصاویر تصویر ایماژ است که جنبه زیبایی شناسی دارد. مثلا نقص ها نوعی ایماژ است. یک مرد یکدست در مقابل یک انسان کامل ایماژ است. حالا تو بگو مردی بی دست، بی پیراهن، بی انگشت، بی سر ...درجه ایماژش تا کجاست؟ شاید زینب همین جا بود که گفت:«جز زیبایی نمی بینم» ای بزرگترین ایماژ، ای بزرگترین زیبایی، ای حسینم...