• از دنیا چندان نخورد که دهانش پر شود. • به دنیا با گوشه چشم نگریست. • دو پهلویش از تمام مردم فرو رفته‏تر بود. • شکمش از همه خالى‏تر بود. • دنیا را به او نشان دادند اما نپذیرفت. • بر روى زمین مى‏نشست و غذا مى‏خورد. • مانند بردگان ساده مى‏نشست. • با دست خود کفشش را وصله مى‏زد. • لباس خود را با دست خود میدوخت نه دیگری. _ ازهدالزاهدین‌علی‌علیه‌السلام، از پیامبر‌اکرم(ص) میگفت. | حکمت‌نامه‌پیامبر،ج۸،ص۲۰۰