.✨بسم الله الرحمن الرحیم✨ 📜 نامه ۳۱ نهج البلاغه 💠 سفارشهای حکمت آمیز برای پاسداری از ارزش انسانی "وَتَلاَفِیکَ مَا فَرَطَ مِنْ صَمْتِکَ أَیْسَرُ مِنْ إِدْرَاکِکَ مَا فَاتَ مِنْ مَنْطِقِکَ، وَحِفْظُ مَا فِی الْوِعَاءِ بِشَدِّ الْوِکَاءِ، وَحِفْظُ مَا فِی یَدَیْکَ أَحَبُّ إِلَیَّ مِنْ طَلَبِ مَا فِی یَدَیْ غَیْرِکَ. وَمَرَارَةُ الْیَأْسِ خَیْرٌ مِنَ الطَّلَبِ إِلَى النَّاسِ، وَالْحِرْفَةُ مَعَ الْعِفَّةِ خَیْرٌ مِنَ الْغِنَى مَعَ الْفُجُورِ، وَالْمَرْءُ أَحْفَظُ لِسِرِّهِ، وَرُبَّ سَاع فِیمَا یَضُرُّهُ! مَنْ أَکْثَرَ أَهْجَرَ، وَمَنْ تَفَکَّرَ أَبْصَرَ. قَارِنْ أَهْلَ الْخَیْرِ تَکُنْ مِنْهُمْ، وَبَایِنْ أَهْلَ الشَّرِّ تَبِنْ عَنْهُمْ، بِئْسَ الطَّعَامُ الْحَرَامُ! وَظُلْمُ الضَّعِیفِ أَفْحَشُ الظُّلْمِ! إِذَا کَانَ الرِّفْقُ خُرْقاً کَانَ الْخُرْقُ رِفْقاً. رُبَّمَا کَانَ الدَّوَاءُ دَاءً، وَالدَّاءُ دَوَاءً، وَرُبَّمَا نَصَحَ غَیْرُ النَّاصِحِ، وَغَشَّ الْمُسْتَنْصَحُ. وَإِیَّاکَ وَالاِتِّکَالَ عَلَى الْمُنَى فَإِنَّهَا بَضَائِعُ النَّوْکَى وَالْعَقْلُ حِفْظُ التَّجَارِبِ، وَخَیْرُ مَا جَرَّبْتَ مَا وَعَظَکَ. بَادِرِ الْفُرْصَةَ قَبْلَ أَنْ تَکُونَ غُصَّةً. لَیْسَ کُلُّ طَالِب یُصِیبُ، وَلاَ کُلُّ غَائِب یَئُوبُ. وَمِنَ الْفَسَادِ إِضَاعَةُ الزَّادِ، وَمَفْسَدَةُ الْمَعَادِ. وَلِکُلِّ أَمْر عَاقِبَةٌ، سَوْفَ یَأْتِیکَ مَا قُدِّرَ لَکَ. التَّاجِرُ مُخَاطِرٌ، وَرُبَّ یَسِیر أَنْمَى مِنْ کَثِیر! لاَ خَیْرَ فِی مُعِین مَهِین، وَلاَ فِی صَدِیق ظَنِین. سَاهِلِ الدَّهْرَ مَا ذَلَّ لَکَ قَعُودُهُ، وَلاَ تُخَاطِرْ بِشَیْء رَجَاءَ أَکْثَرَ مِنْهُ، وَإِیَّاکَ أَنْ تَجْمَحَ بِکَ مَطِیَّةُ اللَّجَاجِ." ☘ دوباره به دست آوردن چیزی که با خاموشی ات به دست نیاورده ای ، آسان تر از دریافت چیزی است که با گفتنت از دست داده ای، و نگاهداشت آنچه در باردان داری بستگی به سخت بستن سرِبند دارد. ☘ و نگاهبانی از آنچه در دستان توست در نزد من دوست داشتنی تر از درخواست چیزی است که در دستان دیگری می باشد. تلخی ناامید شدن بهتر است تا به سوی مردم درخواست دراز کردن، از دسترنج خویش [با تنگی روزی نان خوردن] که با پاکدامنی همراه بود بهتر از توانگری همراه با تبهکاری است، و هر کس برای نگاهداری راز خویش از دیگران بهتر است . ☘ و بسا کوشنده‌ای که در جهت زیان رسانیدن به خود می کوشد. هر کس بیشتر گوید به یا وه سرایی افتد،و هرکس بیندیشد به بینایی دست یابد. یا به برگزیدگان و نیکان همنشینی کن تا از آنان به شمار آیی، و از بدان جدایی گزین تا از آنان جدا باشی. خوراک بد آن است که حرام باشد، و بیداد بر ناتوان زشت ترین بیداد است . ☘ هنگامی که نرمش به گونه‌ای درشتی [انجامیده] باشد، درشتی گونه ای نرمش باشد. چه بسا دارو دردی گردد، و درد دارویی بسا کسی که پند دهنده خیرخواه نباشد [ اما با گونه‌ای گفتار یا رفتار ] پند خیرخواهانه دهد ، و کسی که از وی پند خیرخواهانه خواسته‌اند در کار خود به خیانت دست زند. ☘ تو را هشدار می دهم از تکیه کردن بر آرزوها ، زیرا این کار کالای بیخردان است؛ و خرد همان به یاد سپردن تجربه هاست ،و بهترین کار آزمودگی آن است که تو را اندرز دهد[ و از انجام دادن دوباره اشتباه و کار نادرست بازدارد ]، به سود جستن از فرصت پیش آمده پیشدستی کن پیش از آنکه از دست رفتنش اندوهی گلوگیر شود. ☘نه هر خواستاری به خواسته دست یابد،و نه هر رفته از خانه‌ای دوباره باز آید. و از تبهکاری است از دست نهادن ره توشه ،و به تباهی کشیدن [سرنوشت خویش] در روز بازگشت به رستاخیز. هر کاری را سرانجامی است، و آنچه برایت سرنوشت شده به دستت خواهد رسید. ☘ بازرگان خطر کننده است ، و بسا چیزی اندک که بالنده تر است از چیزی بسیار! نه در در یاور پست خیری هست، و نه در دوست گرفتار به بد گمانی . تا هنگامی که روزگار رام تو ست به تو سواری می دهد با آن آسان گیر، و به امید به دست آوردن پیش از آنچه داری خود را به مخاطره میفکن، و تو را هشدار می‌دهم که مبادا باره ستیزه جویی تو را به سرکشی وادارد. ⚡️اشارات 🔸آنچه به واسطه سکوت بدست نمی آید ،قابل جبران تر است از آنچه به واسطه گفتن از دست می رود. 🔸 اگر می خواهی محتوی دلت محفوظ بماند،زبان را که سربند آن است ، محکم ببند. 🔸 آنچه با تلاش نجیبانه به دست می آید بهتر است از دارایی گناه آلود. 🔸 هر کس بخواهد رازش پنهان ودر امان بماند، باید که خود نگهبان باشد وآن را به دیگری نسپارد. 🔸 از شرایط جوانمردی ، دوری گزیدن از حرام است. 🔸 سهل انگاری در هر چیز جایز باشد در انتخاب دوست و رفیق جایز نیست. چرا که هیچ چیز به اندازه رفیق در زندگی و سرنوشت انسان تاثیر منفی یا مثبت ندارد. 🔸 هرکه بر مرکب لجاجت بنشیند، خود را در معرض فتنه وبلا قرار داده است.