🌾
شرح و بسط :
☘ او بود و هیچ کس نبود!
🔷
امام(علیه السلام) در ابتدا، به سه وصف از اوصاف الهى اشاره مى کند.
✅او جسم نیست و زمان و مکان و جهت ندارد که با چشم دیده شود; چرا که او از هر نظر کامل است; ولى دلائل بى شمارى در نظام جهان هستى از وجود پاک او خبر مى دهد و آیات آفاقى و انفسى، ما را به ذات بى مثالش رهنمون مى شود.
✅او دیده نمى شود، ولى از هر چیز که دیده مى شود، شناخت شده تر است; تمام ذرّات عالم، تسبیح او مى گویند و شاهد وجود او هستند.
✅ازلیّت و ابدیّت پروردگار که مخصوص ذات مقدّس او و لازمه نامحدود بودن آن است.
♦️چرا که ذات نامحدود و لایتناهى نه آغازى دارد و نه پایانى; او عین هستى و وجود است; همیشه بوده و تا ابد خواهد بود.
🔷 امام کاظم(علیه السلام) در فلسفه تکبیرات هفتگانه، در آغاز نماز فرمود: «اى هشام! خداوند هفت آسمان آفرید و هفت زمین و هفت حجاب...» سپس از ذیل حدیث استفاده مى شود که «پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) به هنگام معراج، حجابها یکى پس از دیگرى از مقابل او برداشته شد و هر حجابى که برداشته مى شد، پیامبر(صلى الله علیه وآله)تکبیر مى گفت و این است فلسفه تکبیرات هفتگانه.
(شخص نمازگزار نیز وقتى به نماز، که معراج مؤمن است، روى مى آورد براى اینکه حجابها از برابر او برداشته شود، تکبیرات هفتگانه مى گوید)»
از مناجات معروف «شعبانیّه» نیز استفاده مى شود که این حجابهاى نورانى که مانع از دید کامل عظمت خدا است، از برابر دیدگان جمعى از «اولیاء اللّه» برداشته مى شود.
🔷خلاصه آنکه رزق و روزى همه بدست اوست. اگر عبادت به خاطر عظمت باشد، شایسته اوست و اگر به عنوان شکر منعم باشد، بازهم سزاوار اوست.
http://eitaa.com/joinchat/1114374154C3a90a19db7