🌸نامه شماره 10در يک نگاه 👇 ❇️اين نامه در حقيقت از چهار بخش تشکيل يافته است: 1⃣در بخش اوّل امام(عليه السلام)معاويه را نصيحت مى کند و نسبت به سرنوشتش در قيامت و عواقب کارهايش هشدار مى دهد، هر چند او را اسير شيطان مى داند و اميد چندانى به هدايت او ندارد. 2⃣در بخش دوم اين نکته را به معاويه گوشزد مى کند که چگونه مى خواهد زمامدارى امّت اسلامى را بر عهده بگيرد درحالى که نه سابقه درخشانى در اسلام دارد و نه از خانواده شريف و با تقوايى است. 3⃣در بخش سوم گوشزد مى فرمايد که چرا دعوت به جنگ کرده اى، مردم را رها کن و تنها به ميدان بيا و با من نبرد تن به تن کن تا تکليف مسلمانان روشن گردد و گذشته تاريخ اسلام را که طعم شمشير را بر جد و برادر و دايى ات نشاندم به ياد تو آورد. 4⃣و در بخش چهارم بهانه خونخواهى عثمان را مطرح مى فرمايد و مى گويد: تو به خوبى مى دانى چه کسى قاتل عثمان بوده است چرا به سراغ او نمى روى؟ ❇️در پايان مى فرمايد: مى بينم که در ميدان جنگ، ضجه و ناله لشکرت بلند مى شود و شکست بعد از شکست دامنت را مى گيرد و سرانجام به کتاب خدا پناه مى برى در حالى که به آن ايمان  ندارى.  http://eitaa.com/joinchat/1114374154C3a90a19db7