🌸این گوی و این‌میدان کسی که تا این حد در دل مولا جا داشته است 🌸 ✅او از سلطه و اسارت شکمش خارج بود. ✅آنچه را نداشت هوس نمی کرد و در استفاده از آنچه داشت زیاده روی نمی کرد. ✅ بیشتر روزگارش را ساکت بود.(سکوت با فکر). ✅ وقتی سخن می گفت، بر صاحبان سخن چیره بود و تشنگی حقجویان را فرو می نشاند. ✅ به ظاهر، ضعیف و ناتوان می نمود. اما هنگام تلاش و جدیت، شیری خشمگین بود. ✅ بر کاری که می توانست برای دیگران عذری بیابد، ملامت نمی کرد، تا آنکه عذر او را بشنود. ✅ از هیچ دردی شِکوه و ناله نمی کرد، مگر هنگامی که بهبود یابد. ✅ به آنچه می گفت عمل می کرد و آنچه خود عمل نمی کرد به دیگری هم نمی گفت. ✅ اگر در سخن بر او غلبه می کردند، در سکوت کسی بر او غالب نمی گشت. ✅ برای شنیدن، حریص تر بود تا گفتن. ✅ وقتی دو کار پیش می آمد، آنچه را مخالف < هوای نفس> بود بر می گزید. 💫این ها صفاتی است که علی علیه السلام برای او بر می شمارد. سپس می افزاید: بر شما باد داشتن چنین اوصاف، همراه این صفت ها باشید و برای داشتن آن ها به رقابت و مسابقه بپردازید. اگر هم همه آن ها را نمی توانید داشته باشید، بدانید که برگرفتن اندک، بهتر از واگذاشتنِ بسیار است. به تعبیر دیگر: آب دریا را اگر نتوان کشید هم به قدر تشنگی باید چشید 📚نهج‌البلاغه، حکمت ۲۸۹. ┄┅═✧❁💠❁✧═┅┄ ╭•┅•🔸────•┅•╮ 💠@nahjmolaali ╰•┅•────🔹•┅•╯