💢 حضرت علی(علیه السلام) ایمان را دو گونه معرفی میکنند: فَمِنَ الْإِیمَانِ مَا یَکُونُ ثَابِتاً مُسْتَقِرّاً فِی الْقُلُوبِ وَ مِنْهُ مَا یَکُونُ عَوَارِیَّ بَیْنَ الْقُلُوبِ وَ الصُّدُورِ إِلَى أَجَلٍ مَعْلُومٍ.» از میان ایمانها، ایمانى است که در دلها ثابت و برقرار است و ایمانى است که بین دلها و سینه ها تا مدتى معیّن عاریتى و ناپایدار است. 📚نهج‌البلاغه، خطبه ۱۸۹. امام صادق علیه السلام به یکی از اصحاب و یارانشان فرمودند: این دعا را زیاد بخوان. «اللَّهُمَّ لَا تَجْعَلْنِی مِنَ الْمُعَارِینَ...» یعنی خدایا من را از آن هایی که ایمانشان موقت و عاریه هست قرار نده. در در چندین جا می گوییم؟ (و ان یثبّت لی عندکم قدم صدق) و در سجده می گوییم: و ثبّت لی قدم صدق عندک مع الحسین و ... ✍ بنابراین ایمانی در اسلام ارزش دارد که مقلدانه( تقلید از والدین یا ...) ومتعصبانه نباشد و همراه با استدلال و عمل صالح باشد و در امتحانات، سست و متزلزل نشود و از بین نرود. ┄┅═✧❁💠❁✧═┅┄ ╭•┅•🔸────•┅•╮ 💠@nahjmolaali ╰•┅•────🔹•┅•╯