🌸شرح خطبه ۳۴نهج البلاغه توسط استاد محمد علی انصاری ✨يرْتَجُ عَلَيْكُمْ حَوارى فَتَعْمَهُونَ، فَكَاَنَّ قُلُوبَكُمْ مَأْلُوسَةٌ فَاَنْتُمْ لاتَعْقِلُونَ. 🔹(درِ) گفت و گوی (با) من بر شما بسته شده، پس سر گشته می‌شوید؛ گویی دل‌هاتان خردباخته است و شما نمی‌اندیشید. ✨ما اَنْتُمْ لى بِثِقَة سَجيسَ اللَّيالى، وَ ما اَنْتُمْ بِرُكْن يُمالُ بِكُمْ، وَلا زَوافِرِ عِزٍّ يُفْتَقَرُ اِلَيْكُمْ. 🔹شما نه هرگز امینِ من هستید و نه تکیه‌گاهی که به شما تکیه شود و نه یاوران گران‌مایه‌ای که به شما روی نیاز افتد ✨ ما اَنْتُمْ اِلاّ كَاِبِل ضَلَّ رُعاتُها، فَكُلَّما جُمِعَتْ مِنْ جانِب انْتَشَرَتْ مِنْ آخَرَ.لَبِئْسَ لَعَمْرُاللّهِ سَعْرُ نارِ الْحَرْبِ اَنْتُمْ، تُكادُونَ وَ لا تَكيدُونَ، وَ تُنْتَقَصُ اَطْرافُكُمْ فَلا تَمْتَعِضُونَ، لا يُنامُ عَنْكُمْ وَ اَنْتُمْ فى غَفْلَة ساهُونَ. غلِبَ وَاللّهِ الْمُتَخاذِلُونَ. 🔹شما جز به شترانی نمی‌مانید که ساربانشان گمشان کرده‌است؛ پس هرگاه از سویی گرد آیند، از دیگر (سو) پراکنده شوند. سوگند به جانی که خدا داده، شما بسیار بد (نیروهایی) برای افروختن آتش جنگ هستید! فریب می‌خورید اما چاره نمی‌اندیشید و از سرزمین هاتان کاسته می‌شود اما برنمی‌آشوبید. چشم از شما برداشته نمی‌شود حال آنکه شما سهل انگارانه در غفلتید. وانهادگانِ یکدیگر، به خدا سوگند، شکست خورده‌اند. ۳۴ @nahjol_balagheh