خطبه 048-هنگام لشكركشی به شام ضرورت آمادگی رزمی ستایش خداوند را سزاست، هر لحظه كه شب فرا رسد، و پرده تاریكی فرو افتد. ستایش مخصوص پروردگاری است هر زمان كه ستاره ای طلوع و غروب كند. ستایش خداوندی را سزاست كه نعمتهای او پایان نمی پذیرد، و بخششهای او را جبران نتوان كرد. پس از ستایش پروردگار، پیشتازان لشگرم را از جلو فرستادم، و دستور دادم در كنار فرات توقف كنند، تا فرمان من به آنها برسد. زیرا تصمیم گرفتم از آب فرات بگذرم و به سوی جمعیتی از شما كه در اطراف دجله مسكن گزیده اند رهسپار گردم و آنها را همراه شما بسیج نمایم، و از آنها برای كمك و تقویت شما یاری بطلبم (منظور امام از (ملطاط) آنجایی است كه دستور توقف داد، (كنار فرات) كه به كنار فرات یا دریا (ملطاط) هم می گویند. و امام (ع) از كلمه (نطفه) آب فرات اراده كرده كه شگفت آور است) @nahjolbalaghe5