❀﷽❀ 📌هنگامی که درتاریکی شب آسمان را تماشا میکنیم، ماه را مبینیم که صدها برابر ستارگان نورافشانی میکند و ستارگانی را مشاهده میکنیم که با نور ضعیفی سوسو میزنند، ماه بسیار بزرگتر از ستارگان به نظر می آید گویی که هزاران ستاره در آن جای میگیرد، اما همه میدانیم که واقعیت غیر از این ظاهر فریبنده است، آنها خود نور تولید میکنند و طفیلی ستاره دیگری نیستند. به راستی چرا چنین است که ماه کوچک را بزرگ و ستارگان عظیم را اینگونه ریزو ناچیز میبینیم❓ پاسخ روشن است، فاصله ها موجب چنین خطای دیدی شده است، چون ما به ماه نزدیک تر هستیم آن را با عظمت و شوکت و نورانی میبینیم و چون ستارگان بسیار از ما دور هستند این همه کوچک و ریز به نظر می آیند، ولی با بزرگ و کوچک دیدن ما که حقایق تغییر نمیکند، معرفت ما نسبت به انسان کامل وشخصیتهای الهی نیز تابع قانون فاصله هاست، به هر میزان فاصله ما نسبت به آنان کمتر باشد عظمت و نورانیت وحقیقت آنان را بهتر درک می کنیم و هر مقدار سنخیت ما با آنان کمتر و فاصله ما و آنان بیشتر باشد انان را کوچک و همانند خویش میپنداریم تا آنجا که گفته میشود «ما انتم انا بشرٌ مثلنا»شما نیز بشری همانند خود ما هستید. امیرالمومنین علی بن ابی طالب یکی از همان شخصیت هایی است که هر کس به اندازه فاصله ای که با وی دارد، او را شناخته است، پیامبر اکرم«ص»میگفت: «یاعلی! تو را جز خداومن کسی نشناخته است! » و عده ای همان دوران متحیرانه می پرسیدند: علی حق است یا معاویه؟ و ما که خود را شیعه امیرالمومنین میدانیم برای کم کردن فاصله خویش با آفتاب پر فروغ وجود وی چه کرده ایم❓ چقدر درباره او مطالعه داشته ایم❓ و چه میزان از سخنان او آگاهی داریم❓ مقدمه کتاب " نقشِ نگار" فرمایشات حضرت آیت الّله العظمی امام خامنه ای حول محور کلمات امام امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب علیهما السلام در @nahjolbalagheiha