شرح حکمت 306 ☘امام عليه السلام فرمود: اجل و سرنوشت قطعى، براى حفظ انسان كافى است. (تا عمر به پايان نرسد هيچ حادثه اى نمى تواند انسان را از پاى درآورد). 👈اشاره به اينكه هركس سرنوشت حتمى معينى دارد و تا آن زمان فرا نرسد جان او محفوظ است؛ اما هنگامى كه فرمان نهايى رسيد، هيچكس و هيچ چيز نمى تواند در برابر آن مقاومت كند… ❓در اينجا سؤالى پيش مى آيد كه اگر اين سخن را بپذيريم بايد تمام اقدامات احتياطى در برابر حوادث گوناگون و در مقابل دشمنان را ترك كنيم؛ نه🛡 سپرى در جنگ لازم خواهد بود و نه درست كردن سنگر، نه وسايل اختفا و نه پرهيز از🛣 جاده هاى خطرناك و🍵غذاهاى مشكوك، بلكه بايد بگوييم تا سرآمد عمر ما نرسد هيچ چيز و هيچكس نمى تواند به ما آسيبى برساند. 🔸 اين مطلبى است كه نه با تعليمات📖 قرآن و اسلام منطبق است و نه با منطق🧠 عقل. 📌 حتى قرآن مجيد مى فرمايد كه به هنگام نمازِ خوف در برابر دشمن تا ناچار نشويد وسايل حفاظتى خود (مانند سپر و زره و خود) را از خود دور نسازيد.