#نقد_کتاب
#صد_سال_تنهایی
#گابریل_گارسیا
نقدرمان صد سال تنهایی : رمانی فوق العاده از دوران پنهان انسان های
#غربی و
#آمریکایی
نقد رمان صد سال تنهایی نوشته ی گابریل گارسیا مارکز.
شاید دلیل شهرت این کتاب بیان واقعیت ناپیدای زندگی ان سوی آب هاست. خواندنش انسان را به فکر می اندازد که زندگی چگونه بوده و
گام بعد… واقعا زندگی باید چگونه باشد؟❓❕ اجدادشان که آنگونه بوده اند، چه شدند و خودشان چه می خواهند ؟❓❕
اصل رمان داستان زندگی یک خانواده 👪 درطول صد سال را به تصویر می کشد و از آن جایی شروع می شود که جوان 👦دوستش را با نیزه🔪 می کشد و چون دچارعذاب روحی می شود، از خاندانش جدا می شود و همراه گروهی سر به بیابان می گذارد تا این که در کنار رودخانه ای💦 ساکن می شود و آنجا شهری🏤 بنا می کند و داستان شروع می شود.
داستان: شهر سازی شان، قانون گذاری شان ، زندگی جمعی شان و … .
– بهداشت ابتدایی شان
که
همه جا دستشویی است:😑
کنار باغچه، کنار درخت، مقابل همه و…
– خوراکشان: 🍗
سوسمار و مارمولک و خوک و مردار است.😷
– روابط جنسی شان:❌🚫
آزاد است و فرزندان شان حرامزاده اند، که در طی داستان می بینید که سرانجام خوبی پیدا نمی کنند.
نوع برخوردشان با پیر و مجنونشان هم که عجیب و دور از انسانیت است.
خلاصه آنکه رمان با سرگردانی انسان 😨شروع می شود و صد سال این کشتار و تنهایی و سرگردانی باقی می ماند.
هرچند در طی این صد سال ظاهرا مدنیت اتفاق می افتد،
از نیزه و شمشیر 🔪و گاری به تفنگ 🔫و قطار 🚊و ماشین🚘 می رسد،
اما همچنان
#غرب و
#آمریکا، در ارائه مدل آرام بخش سرگردان است، تنهاست.
👇👇👇👇👇👇👇