✅خضوع در مقابل خداوند روایت زیبایی دربارۀ نماز و اثر خضوع آن از دو طریق امیرالمؤمنین و فاطمة الزهرا؟سها؟ نقل شده: فَرَضَ اللَّهُ الْإِيمَانَ تَطْهِيراً مِنَ الشِّرْكِ وَ الصَّلَاةَ تَنْزِيهاً عَنِ الْكِبْرِ.[28] خداوند ایمان را برای پاک کردن [انسان] از شرک، و نماز را براى دورى [او] از کبر واجب ساخت. ردپایی از این آموزه در سخنان دیگر معصومان نیز به چشم می‌خورد. حضرت امام رضا (ع) نیز دلیل وجوب نماز و ویژگی‌های آن را این‌گونه برمی‌شمارد: أَنَّ عِلَّةَ الصَّلَاة أَنَّهَا إِقْرَارٌ بِالرُّبُوبِيَّةِ لِلهِ عَزَّوَجَلَّ وَ خَلْعُ الْأَنْدَادِ. همانا علت نماز آن است که نماز اقرار به ربوبیت خداوند است و [عامل نفی] هرگونه شریکی است. وَ قِيَامٌ بَيْنَ يَدَيِ الْجَبَّارِ جَلَّ جَلَالُهُ بِالذُّلِّ وَ الْمَسْكَنَةِ وَ الْخُضُوعِ وَ الِاعْتِرَافِ وَ الطَّلَبُ لِلْإِقَالَةِ مِنْ سَالِفِ الذُّنُوبِ. و ایستادن در پیشگاه خداوند جبّار است در نهایت خضوع و تواضع و اعتراف به گناهان و طلب بخشش گناهان گذشته. وَ وَضْعُ‏ الْوَجْهِ‏ عَلَى‏ الْأَرْضِ‏ كُلَ‏ يَوْمٍ إِعْظَاماً لِلهِ جَلَّ جَلَالُهُ وَ أَن يَكُونَ ذَاكِراً غَيْرَ نَاسٍ وَ لَا بَطِرٍ وَ يَكُونُ خَاشِعاً مُتَذَلِّلًا رَاغِباً طَالِباً لِلزِّيَادَةِ فِي الدِّينِ وَ الدُّنْيَا. [در نماز] برای بزرگداشتِ عظمت خداوند هر روز پیشانی بر روی زمین گذاشته می‌شود. تا همواره به یاد خدا بوده و فراموش کار و سرکش نشود، نیز خاشع و خاضع باشد و افزونی مواهب دنیا و آخرت را از خداوند بطلبد. مَعَ مَا فِيهِ مِنَ الْإِيجَابِ وَ الْمُدَاوَمَةِ عَلَى ذِكْرِ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ بِاللَّيْلِ وَ النَّهَارِ لِئَلَّا يَنْسَى الْعَبْدُ سَيِّدَهُ وَ مُدَبِّرَهُ وَ خَالِقَهُ فَيَبْطَرَ وَ يَطْغَى وَ يَكُونَ ذَلِكَ فِي ذِكْرِهِ لِرَبه جَلَّ وَ عَزَّ وَ قِيَامِهِ بَيْنَ يَدَيْهِ زَاجِراً لَهُ عَنِ الْمَعَاصِي وَ مَانِعاً لَهُ مِنْ أَنْوَاعِ الْفَسَاد.[29] علاوه بر این‌ها آنچه در نماز از واجب کردن و مداومت بر یاد خدای عزوجل وجود دارد سبب می‌شود تا مولا و مدبّر و خالق خویش را فراموش نکند و روحیۀ سرکشی و طغیانگری بر او غالب نگردد. همه این‌ها در ذکر پروردگارش و ایستادن در برابر اوست که بازدارنده بنده از گناهان و مانع او از انواع فساد می‌شود. نماز موجب می‌شود تا ما همواره به یاد خدا باشیم و امور دنیا باعث فراموشی و سرمستی ما نشود. این عبادت باعث می‌شود که هنگامی که در غفلت فرو رفتیم به وقت نماز به خود آییم و یاد او را در جانمان تازه کنیم و در پیشگاه او اظهار کوچکی کنیم تا دوباره رشتۀ ارتباط میان ما و پروردگار برقرار گردد. این توفیق و لطف خداوند نسبت به بندگانش است. https://eitaa.com/namaz_gonabad