✋ بیست سال است نماز می‌خوانم اما ... 🔹برخی افراد، در نماز، مسئله‌ی حل نشده را حل می‌کنند و یا گمشده‌ای را پیدا می‌کنند! با این وضع می‌خواهند نماز برایشان سازندگی هم داشته باشد؟! می‌گویند: من بیست سال است که نماز بجا می‌آورم، تقرّب کو؟ قرب کو؟ همانجایی که بودیم هستیم! 🔹این درست مثل این است که ما غذا را بجویم ولی فرو نبریم؛ بلکه در یقه و آستین خود بریزیم؛ مثل بعضی از بیماران که قرص و یا دوای خود را جلوی دکتر در دهان می‌گذارند ولی بعد آن را دور می‌ریزند. البته که این مریض، خوب نمی‌شود. وقتی انسان نماز را بر سر زبان آورد و این نماز را فرو نبرد، مثل این است که دارو را در دهان گذاشته و بعد آن را بیرون ریخته است. خوب این نمازی که پایین نرفت در انسان تأثیر نگذاشته و نفوذ نمی‌کند. انسان با نماز چه کرده که نماز با او چه کند؟ ✍ آیت الله حائری شیرازی فهرست مطالب نماز https://eitaa.com/namaz_gonabad/922