در میدان كارزار وقتی جدیت و سختگیری حاج ملا را میدیدی، به خود میگفتی او هرگز مهر و عطوفت را تجربه نكرده، اما وقتی او را در حال نیایش و عبادت مییافتی، آنگاه كه چشمان پر از اشك، قامت شكسته و متواضع او را در حال نماز میدیدی، بین این دو باور در شگفت میماندی.
حجتاله درس الکترونیک دانشگاه صنعتی را رها کرد و به عضویت جهاد سازندگی درآمد؛
آن وقتها بیشتر نیروهای گردان مهندسی را رانندگان تشكیل میدادند، كه برای گذراندن طرح ۱۵ روزه خود به جبههها آمده بودند. به طور طبیعی در چنان جوی خبری از روحیه بسیجی نبود.
حجتالله در مدت زمانی كوتاه با ابتكارات فرهنگی كه از خود نشان داد فضای سرد و بیروح گردان را چنان گرما بخشید كه اغلب رانندهها حضور خود را تا مدتا تمدید نموده و رفتهرفته به عضویت دائمی گردان در آمدند.
حجتالله خیلی زود به فرماندهای گردان مهندسی رزمی نائل آمد. سرانجام پس از هفت سال مجاهدت در جبهههای جنگ، در سن ۲۸ سالگی به دریافت نشان رفیع شهادت مفتخر گردید.