شعبان، ماه آماده سازی روح برای وارد شدن به ضیافت الله است اين ماهي است كه شبش, روزش, سحرش, بين‌‌الطّلوعينش, صبحش, عصرش, ظهرش محفوف به رحمت است «شَعْبانُ الَّذي حَفَفْتَهُ مِنْكَ بِالرَّحْمَةِ وَالرِّضْوانِ» اگر چيزي را آدم بپيچد اين از هر طرف پوشيده و پيچيده رحمت است. از هر طرف يك رحمت است صبحش رحمت, عصرش رحمت, ظهرش رحمت, سحرش رحمت ماه شعبان تقريباً نشانه بسط است گرچه ماه رجب ماه پربركت است آن با قبض همراه است اين با بسط همراه است؛ آثار رحمت در اين شهر هست. ماه شعبان ماهی است كه حضرت با عبادت خودش می‌خواهد ما را عبور بدهد؛ «فَأَعِنَّا عَلَى الِاسْتِنَانِ بِسُنَّتِهِ فِيهِ وَ نَيلِ الشَّفَاعَةِ لَدَيهِ». خدايا ما را كمك كن كه اين سنت شب زنده‌داری و روزه‌داری حضرت را انجام بدهيم، تولي به حضرت پيدا كنيم و به محيط شفاعت حضرت وارد شويم و حضرت به ما كمك كند تا آماده شويم كه درهای شهوات را ببنديم و درهای شفاعت حضرت به روی ما باز شود. اين ماه، ماه شفاعت نبی اكرم(ص) است، تجلی نبی اكرم(ص) در اين ماه است و ورود به اين ماه ورود به ولايت و شفاعت حضرت است. كفران اين نعمت، كفران سنگينی است؛ كفران پيغمبر خاتم(ص) است، ايشان با اين مقامات از عالم بالا آمدند و دستشان را دراز كردند و می‌فرمايند که دستتان را بدهيد تا من ببرم. ما هم مشغول بازيگری هستيم و كفران اين نعمت را می‌كنيم! حضرت طلب می‌كند، دعوت می‌كند، دست دراز می‌كند و ما دست حضرت را پس می‌زنيم! اين كفرانِ ماه شعبان است».