#نامه_دوم_دکتر_احمدی‌نژاد _به_رهبر_معظم_انقلاب
#قسمت_اول
فهرست پیشنهادات دکتر احمدی نژاد برای اصلاح امور کشور که در تاریخ 30 بهمن ماه ۱۳۹۶ به همراه سه پیشنهاد اصلی دیگر به رهبر معظم انقلاب تقدیم شده است، بدین شرح است:
بسم الله الرحمن الرحیم
اللّهمّ عجّل لوليّك الفرج والعافيه والنّصر واجعلنا من خير انصاره و اعوانه والمستشهدين بين يديه
حضرت آیت الله خامنه ای دام ظلّه العالی
مقام معظم رهبری
با سلام و احترام
این گونه القاء شده است که حضرتعالی به تصریح و تلویح به اینجانب که 8 سال به انتخاب و خواست مردم و علیرغم اراده جناح های سیاسی و نهادهای قدرت، مسئولیت بخشی از قوه مجریه را بر عهده داشتم فرموده اید که حق حرف زدن در مسائل اصلی کشور را نداشته و باید ساکت بمانم.
استحضار دارید که بنده اهل گله و شکایت نبوده و نیستم و همواره به آینده و راه‌های عبور از موانع و تحقق اهداف می اندیشم.
از این رو در این مقال از مسائل آن 8 سال و دخالت‌ها، فشارها، کارشکنی‌ها و جوسازی های نهادهای رسمی و غیر رسمی در تخریب دولت و ممانعت از اجرا و یا تکمیل طرح ها و کارهای بزرگی که به نفع مردم و کشور بود می‌گذرم و از کسانی که ده‌ها سال بر مناصب کلیدی کشور تکیه زده اند حرفی نمی زنم.
اما اگر بنده به عنوان کوچک ملت و امثال بنده در برابر مشکلات و ایرادهای اساسی در نحوه اداره کشور سکوت نماییم، اولاً آیا این مشکلات و ایرادها وجود نخواهد داشت و یا خود‌به‌خود مرتفع شده و مردم راضی خواهند شد؟ و یا دشمنان از این ضعف ها سوء‌استفاده نخواهند کرد؟
ثانیاً در صورت سکوت، با مسئولیت الهی، قانونی و انقلابی خود چه کنیم؟ جواب خداوند، مردم، امام، شهدا و تاریخ را چه بدهیم؟
اگر قرار باشد کسانی به صرف 8 سال مسئولیت، حق حرف زدن نداشته باشند آیا دیگران به سکوت و پاسخگویی اولی نخواهند بود؟
امروز بیش از هر کس، حضرتعالی باید به خوبی واقف باشید که نارضایتی عمومی از عملکرد نظام، بسیار بالا و جدی است به طوری که نارضایتی به سرعت در حال گسترش به اصل انقلاب است.
اینجانب در چند ملاقات حضوری و در مکاتبات متعدد تلاش کرده ام این شرایط را به حضرتعالی منعکس نمایم.
چگونه می توان از وضع بسیاری از خانواده ها که به دلیل فقر و گرانی و ناتوانی در تامین هزینه های اولیه زندگی در حال متلاشی شدن هستند مطلع بود و کاری نکرد؟
آیا می شود خبر دار شد که گروه‌هایی از مردم به دلیل سیاست‌های غلط اقتصادی و تداوم رکود و فقر، ناچار به عبور از شرافت و نوامیس خود شده اند و آنگاه ساکت بود و دم برنیاورد؟
چگونه می توان صف طولانی فروش کلیه به علت فقر را مشاهده کرد و ساکت ماند؟
آیا می شود که وضع شکننده بسیاری از بازنشستگان، کارمندان، کسبه و کشاورز جزء و کارگر ساختمانی و روزمزد و دستفروشان و ورشکستگان ناشی از شرایط اقتصادی کشور و بسیاری از دانشجویان را مشاهده کرد و بی‌تفاوت بود؟
چطور می توان اطلاع داشت که گروه‌هایی از مردم از داشتن حتی یک وعده غذا در روز محرومند و آنگاه آسوده خاطر هم بود؟
چگونه می توان از استیصال افراد جویای کار که شخصیت و همه آرزوهای خود را خرد شده و نابود می بینند خبردار شد و کاری نکرد؟
آیا می شود در کنار فقر گسترده مردم، از سوء‌استفاده های کلان بانکی و غیر بانکی مطلع بود و دم فروبست؟
آیا می شود در برابر تضییع گسترده حقوق اساسی و آزادی و کرامت مردم، مصرّح در قانون اساسی، بی‌تفاوت بود؟
چگونه امکان دارد از تبعیض و ظلم حاکم بر برخی از مراکز به خصوص در دستگاه قضایی اطلاع داشت و ساکت بود؟
از اینکه با گروهی از مردم و جوانان به صرف انتقاد و یا اعتراض و یا مخالفت با برخی اشخاص و یا رفتارها، چه برخوردهای تند امنیتی و قضایی می شود، آیا گزارشی به شما داده می شود؟
آیا اطلاع روشنی به شما رسیده است که در زندان ها چه می گذرد و چه بر سر جوانانی که به دلیل اعتراض به وضع موجود، زندانی شده اند، می آید؟ ذکر برخی مطالب برای اینجانب بسیار سخت است.
آیا از وضع دادگاه های خانواده گزارش دقیق و مستندی به جنابعالی داده شده است؟
آیا از صف های طولانی مردم در سفارت‌خانه های خارجی در ایران و در کشورهای همجوار برای دریافت ویزای اقامت و مهاجرت از کشور گزارشی به جنابعالی رسیده است؟
┏━━━━━
✌️🇮🇷 @nameghalam
┗━━━━━━━━━━━