از: معصومه به: مولای صبورم سلام مولای صبورم با قلب شکسته صدایت می‌کنم آقا. نمی‌دانم چه بگویم و بنویسم. به خداقسم، قلم شرم دارد از نوشتن و زبان حیا می‌کند از گفتن. مولای مهربانم همه چیز را نظاره می‌کنی و میشنوی. چه بگویم که قابل گفتن باشد؟ آخر چرا باید کشوری شیعی و مسلمان در طول چند سال با این سرعت رنگ بی‌حیایی و بی‌غیرتی به خود بگیرد؟ در کشوری که تمام کوچه‌ها و خیابان‌هایش با نام شهیدی مزین شده و خود آن شهید شاهد و ناظر بر احوال ظاهر و باطن است، چرا گناه آنقدر عادی شده و همه راحت و آسوده از کنار اینهمه گناه می‌گذرند؟ آقای صبورم فقط با دستان مهربانت بار دیگر بر قامت زنان کشورم رنگ نجابت، حیا، عفت، دیده خواهد شد و بر قلب مردان کشورم بذر غیرت، ایمان و وجدان کاشته خواهد شد. بیا که بت‌های گناه تنها با دستان مهربانت شکسته خواهد شد. ابراهیم زمان، آقا یا صاحب الزمان😔🙏 🌦⚡️🌦⚡️🌦⚡️🌦⚡️🌦 ارواحناله الفداء ارتباط با ادمین: @taghatoae 🆔 @parvanehaye_ashegh