🔰 میزان مشارکت بد (خوب) بود! پس از انتخابات، وظیفه ما چیست؟! •| تحلیل سطحی از نتایج انتخابات به ما نشان می‌دهد که کلان‌شهرها و عمدتا طبقه متوسط و بالا و درگیر در ناجنبش زن زندگی ‌آزادی، این دوره را مانند دو دوره قبل انتخابات، تحریم کردند. تحریم، رفتاری سلبی است و نخبگان سیاسیِ پنهان این ناجنبش، در رفتار ایجابی خود درمانده هستند. •| مهمترین نقطه ضعف افرادی که در حرکت ززآ حضور داشتند، عموما محاسبه‌گر و منفعت‌جو بوده و هستند که این خود اجازه بسیج اجتماعی قوی‌تر در این غائله را نمی‌داد اما طراحانِ زن زندگی ‌آزادی، این موضوع را به خوبی شناسایی و اقدام به ایجاد یک فضای ستیزه‌گرانه هویتی کردند و جامعه ایران را استادیومی نمودند تا شرایط را برای حضور افراد محاسبه‌گر، آماده کنند. تخاصم از حالتِ «ایرانی با خارجی» به «ایرانی با ایرانی» بدل شد. وظیفه ما چیست ؟! تبدیل این تهدید به فرصت و فنّ معکوس به این ترفند است. یعنی چه؟! یعنی از حالت تخاصم و ستیزِ استادیومی دست برداریم، افراد تحت تاثیر را مقابل خود ندانیم و ستیز را به حوزه بیرونی و تخاصم با دشمن خارجی تبدیل کنیم. اتفاقی که در دفاع مقدس افتاد، دقیقا ستیز و جنگ «ایرانی با خارجی» بود و هرچه غلظت آن بیشتر می‌شد(سال ۶۰ تا ۶۳) موفقیت در جنگ، بیشتر می‌شد. 🔴 گاهی تصور از کنش سیاسی قوی، ایجاد گعده‌های سیاسی، شرکت در انتخابات، دفاع از آرمان‌های انقلاب و ... است اما قوی‌ترین کنش سیاسی ما، «بودن در قلب حیات اجتماعی» است! مهمترین وظیفه ما، غوطه‌ور بودن در جامعه و خارج شدن از کلونی‌های مذهبی و سیاسی خودمان است. هر نفر از دوستداران انقلاب، نفوذ و اثری برابر با ده‌ها نفر از متاثران از زن‌زندگی‌آزادی دارد چرا که صاحب گفتمان فرهنگی است و توان بیشتری نسبت به صاحب عقلانیت منفعت‌جو دارد. زدن نبضِ ایران دوستی، معتدل شدن نگاه‌های دور شده از جمهوری اسلامی و در مجموع ایجاد کردن مرز خودی از دیگری، در کوچه، محل کار، آپارتمان و مهمتر از همه روزمرگی‌هایی اتفاق می‌افتد که نامحسوس است اما مشخص‌کننده مرزهای هویتی ماست و امکان ایجاد شبکه درهم تنیده و شناور را فراهم می‌کند. در آخر نیز، استفاده از اصطلاحات جنبش فواحش و ... مهلک‌ترین رفتار برای تبدیل تهدید است و جوِ استادیومی را تشدید می‌کند! 🔴 پس از انتخابات، وظیفه ما چیست؟! 🆔 @namiramag 👈 عضویت