ناصرات المهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف
ا❁﷽❁ا ⚜️ المصباح ⚜️ «اللهُ نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ كَمِشْكاةٍ فيها مِصْباحٌ الْمِصْباحُ ...»؛ خداوند نور آسمان‌ها و زمين است؛ و مَثَل نورش همانند چراغدانى است كه در آن چراغى پرفروغ باشد ... . ﴿ سوره مبارکه نور، آیه ۳۵ ﴾ ا┅═✧❁ ⚜️ ❁✧═┅ا ⚜️ «مصباح» به معنای چراغ فروزانی است که بذاته روشن کننده می باشد (۱) و اصل آن به رنگ سرخ است (۲). مصباح از القاب مشترک ائمه اطهار (علیهم السلام)، خاصه حضرت أبی عبدالله الحسین (علیه السلام) (۳) و وارث الأنبیاء و الأوصیاء حضرت مولانا بقیة الله الأعظم (أرواحنا فداه) می باشد. خداوند متعال در معراج، اوصیای رسول الله، حضرات ائمه اطهار (علیهم السلام) را با عنوان «مصابیح الدُّجی» یعنی چراغ فروزان و روشنی ‏بخش تاريكى معرفی فرمود؛ «يَا مُحَمَّدُ! فَهَؤُلَاءِ الْأَئِمَّةُ مِنْ بَعْدِكَ، أَعْلَامُ الْهُدَى، وَ مَصَابِيحُ الدُّجَى‏ ...» (۴). چنانچه «المصباح» در آیه ۳۵ سوره مبارکه نور نیز به وجود مقدس امام از مشکات فاطمی تعبیر شده است؛ «الْمِصْبَاحُ هُوَ الْإِمَامُ» (۵). از آنجا که وجود مقدس خاتم الأوصیاء حضرت حجة بن الحسن المهدی العسکری (أرواحنا فداه) نور فروزان پس از لیالی ظلمانی می باشند و خلق به سبب ایشان به حقیقت و نور هدایت می شوند، ایشان نیز به صورت خاص در نصوص به «مصباح الدّجی» و «المصباح من البحر العميق الشديد الضياء» توصیف شده اند: ▪️ «ذاكَ الْمَهْدِيُّ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ ... مِصْبَاحُ الدُّجَى ...» (۶)؛ ▪️ او مهدی آل محمد (علیهم السلام) است ... همو كه چراغ هدایت در تاریکى هاى مطلق است. ▪️ امام حسن عسکری (سلام الله علیه) پس از ظهور نورانی فرزندشان، ایشان را چنین خطاب نمودند: ▪️ «تكلّم يا حجّة اللّه و بقية الأنبياء، و خاتم الأوصياء، و صاحب الكرة البيضاء، و المصباح من البحر العميق الشديد الضياء، تكلّم يا خليفة الأتقياء، و نور الأوصياء» (۷). ا┅═✧❁ منابع ❁✧═┅ا (۱) «السراج الثاقب المضي‏ء». مجمع البحرين، ج‏ ۲، ص ۳۸۲ (۲) «... قالوا أصله الحمرة ...». التحقيق في كلمات القرآن الكريم، ج‏ ۶، ص ۱۷۸ (۳) چنانچه در حدیثی از پیغمبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) آمده است: «... و الّذي بعثني بالحقّ نبيّا، إنّ الحسين بن عليّ في السماوات، أعظم ممّا هو في الأرض و اسمه مكتوب عن يمين العرش: إنّ الحسين مصباح الهدى و سفينة النجاة». مدينة معاجز الأئمة الإثني عشر، ج‏۴، ص ۵۲ (۴) دلائل الإمامة (ط - الحديثة)، ص ۴۷۶ (۵) الهداية الكبرى، ص۳۶۰ (۶) بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏ ۸۳، ص ۸۱ (۷) إلزام الناصب في إثبات الحجة الغائب عجل الله تعالى فرجه الشريف، ج‏ ۲، ص ۴۳۵؛ مشارق أنوار اليقين في أسرار أمير المؤمنين عليه السلام، ص ۱۵۷
248 مشاهده