زیاد به حال کوفیان افسوس نخور حال غریبی است… امشب برای کدامتان گریه کنم؟ برای مظلومیت حسین یا تنهایی شما؟ یا شاید برای خودم که نبودم تا یاری‌اش کنم یا نیستم که یاری تان کنم؟ وقتی هق‌هق گریه‌هایتان را نمی‌شنوم، غم دلتان را نمی‌دانم، ندای «هَلْ مِنْ ناصِرَتان» بلند است و من کاری نمی‌کنم، پس نیستم. چه فرقی است بین من و کوفیان؟ آن‌ها را نشناختند و من شما را.