🔹مرض را خدا داده شفا را هم او باید بدهد. اثر داروها هم به اذن خود اوست. گاهی دیده¬اید که دکتر درد و دارو را شناخته است؛ دارو را هم داده است اما هرچه آنرا استفاده می‌کنیم اثر نمی‌کند. چون اجازه ندارد اثر بکند. اثر دارو هم به اجازه اوست. خدا می‌داند. تا خدا اجازه ندهد اثر نمی‌کند. 🔺یکی از اطباءِ خیلی ماهر، اسهال شدید گرفت. هر دارویی که دادند فایده نبخشید. یکی از شاگردها که خیلی مبرز و فوق العاده بود، آمد و طبابت کرد. استاد گفت: عزیز من فایده ندارد. شاگرد گفت: چرا آقا! ما وظیفه¬مان است طبابت بکنیم. استاد فرمود: از فلان صندوق یک بسته‌ای هست بردار و بیار. رفت از آن صندوق بسته را برداشت و آمد. استاد گفت: نصف قاشق آن را در این ظرف آب بریز، شاگرد همین کار را کرد، دارو به اصطلاح اطباء قابض بود و ایجاد قبض می‌کرد و علی القاعده درمان اسهال بود؛ همه دیدند از شدت قبضی که ایجاد می‌کند آبها در ظرف مثل ریگ شد. استاد گفت چندین دفعه از این دارو خوردم اما برای برطرف کردن اسهال من هیچ اثر نکرده است، دستور ندارد اثر بکند. اجل که آمد باید رفت حرفی در آن نیست. 🔸منظور اینکه همه کارها دست اوست. شافی اوست. البته انسان باید دکتر برود اما اعتمادش به حق باشد. کاری از دست دکتر بر نمی‌آید. همه کارها دست او است. ┄┅═✧❁••❁✧═┅┄ 🔻کانال رسمی آیت الله ناصری @naseri_ir