‍ ⚜سخنراني آيت الله ناصري⚜ در روايت از حضرت اميرعلیه السلام هست كه: لايَقُومَنَّ أحَدُكُم في الصَّلاةِ مُتَكاسِلاً و لا ناعِسا، و لايُفَكِّرَنَّ في نفسِهِ فإنّهُ بينَ يَدَي رَبِّهِ عَزَّ و جلَّ، و إنّما لِلعَبدِ مِن صلاتِهِ ما أقبَلَ علَيهِ مِنها بقَلبِهِ؛( خصال، ج 2، ص 612.) هيچ يك از شما با كسالت و خواب آلودگى به نماز نايستد و به خودش نيز فكر نكند؛ زيرا در پيشگاه پروردگارِ خويش ـ عزّ و جلّ ـ قرار دارد . بنده را همان مقدار از نمازش نصيب است كه با توجّهِ قلبى او همراه باشد آن مقدار از نماز را به خدا توجه داری، به همان اندازه آن قبول مي‌شود. اگر از اول نماز تا آخر نمازت هیچ توجه به حق نداشتی، هیچ چیز آن قبول نیست. بله؛ البته برطرف كننده تکلیف هست؛ اما موجب اجر و ثواب نیست. 54/خ/95 كانال رسمي آيت الله ناصري @naseri_ir