بنظر من این محبت به دوست ، یه چیز طبیعیه آدم ، یه موجود اجتماعیه ! و با دیگران ارتباط برقرار میکنه! = و این از بدیهیاته!!! و حالا ، این موجود اجتماعیه ما ، که میاد با دیگران معاشرت ، رفت و آمد و دوستی میکنه ، این افراد رو بر چه اساس انتخاب میکنه؟ یعنی بر چه اساسی ، انتخاب میکنه که با کی دوست باشه و رابطه‌ش رو ادامه بده؟ خب معلومه ، یکی از مهممممم ترینِ این معیار ها ، علاقه است!!!!!!! ادم با کسی ارتباط برقرار میکنه و دوستیشو باهاش ادامه میده ، که دوسش داره! طبیعتا هیچکدوم از ما ، با ادمایی که دوسشون نداریم ، دوست نمیشیم! و رابطه مونو باهاش ادامه نمیدیم! مگـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــر اون رابطه ، یک رابطه اجباری باشه! مثلا توی مدرسه ، معلم تو رو با کسی هم‌گروه میکنه که تو هیچ علاقه ای به اون شخص نداری ، ولیییییی بخاطر درس مجبـــــوری، که تا زمان اتمام کارگروهی با اون همکلاسیت ارتباط داشته باشی! پس این یه استثنائه !!!!! ولــــــی در حالتهای غیــــــرِاستثناء ، که اجباری تو کار نباشه ، ادم همیشه میره سمته کسی که دوسش داره! === پسسس این طبیعته انسانه این از این . . حالااااااا من حس میکنم جدیداً، میخوان یه جوری غالب کنن به همه ، که این محبتا ، همه شون، همون چیز بده است😬 درصورتیکه من فکر میکنم در ۹۹/۹۹۹۹۹۹۹۹ ٪ مواقع، این ، همون چیز بده نیــــست!!! 🙌 ولیییییی ، انگار میخوان به زوووور، بهت تلقین کنن که: اره ...این همونه ... خوده خودشه .....😈 . . البته البته البته شاید اون فیلما ، ۱ ٪ هدفشون این نباشه و نخوان غالب کنن این رو ، و این اتفاق ( یعنی همون تصور غلط درمورد رابطه خودت با بقیه) صرفا کار ذهن باشه ! یعنی چی؟ یعنی چون تو توی فیلم ، چشمت دیده که بعد از اتفاق a ، نتیجه ی b حاصل شده ، پـــس ذهن توأم اینو شبیه سازی میکنه و اینو مثه یه الگو میذاره رو کارای خودت ! یعنی چی؟ یعنی با رخ دادن اتفاق a ، ذهن تو میگه : آهاااا، پس الان باید نتیجه ی b رخ بده!!!!!! در صورتیکه اینجوری نیــــست!!! . . . البته ، من مطمئن نیستم، چون فرصت نبوده این فیلمارو ریز و دقیق و با جزییات ، مورد بررسی قرار ندادم و نمیتونم ۱۰۰ درصدی حرف بزنم؛ اممممااا با توجه به یه سری چیزایی که خیلی وقت پیش توی نت خوندم ، و همچنین ، با توجه به یکسری نکات روانشناسی_رسانه ای_فرهنگی ، انگاری این فیلما ، اومدن ساده ترین چیزا رو ، نسبت دادن به اون مسئله ی بد! که بنظرم ، این یک روشِ ، برای جا انداختن مفاهیمی که مدنظر دارن. ( منظور از «این» ، استفاده از اعمال عادی و ساده و روزمره در روابط ادمهاست) چرا که اکثر غریب به اتفاق جامعه هدف ، انسانهایی هستند که پاک‌اند! و همچنین سالم اند! پس چطور باید این انسانهای پاک و سالم رو ، یک نخ اتصالی بین اینها ، 🧵🪡 با اون شکل ایده آلی که خودشون میخوان ایجاد کنن؟ ((این ایده آل ، لزوما یک مدل اسلامی نیستا ، ممکنه ایده آله اونا ، یه فرد با یه گرایش های ساختگی باشه)) یعنی چطور بیان یک «وجه اشتراکی» 🪢، بین اون بازیگر نقش خاص ، و این مخاطب هدف ایجاد کنن؟ چطور به مخاطب بقبولانند : که شما دوتا شبیه به هم هستید؟ 👥 در حالی که این مخاطب هدف ، اونقدر پاکه و اونقدر انسانه خوبیه ، که هیچکدوم از اون کارایی، که مطلقا معنی اون چیز بده رو میده، انجام نمیده! پسسسس چاره ای نمیمونه که سازنده بیاد : عادی ترین مسائل رو ، به اون چیز بده ربط بده!!! چرا که دیگه هیچ راه چاره ای ، بعنوانِ« اولین قدمِ نفوذْ به ذهن مخاطب» برای به هم نزدیک کردنش با اون نقش خاص ، نداره. . مثال بزنم: . مثلا طرف دست میده با دوستش ، یهو ذهنش میره به اون سمت چرا؟ چون همین دست دادن ساده رو ، توی فیلم ، بین دو نفر که نقش چیز داشتن ، بولد کرده بودن! انگاری فقط کسایی که گرایش خاص دارن ، باهم دست میدن!!!!!! یا بغل کردن دو نفر که نقش بد داشتن رو بولد کردن ، بعد طرف اگه دوستش بغلش کنه ، ذهنش شبیه سازی میکنه اون سکانس از فیلم رو ، و فکرش میره اون سمت و ممکنه احساس بدی نسبت به خودش ، یا به دوستش ، بهش دست بده . . . بعدش میدونین چی میشه؟ فرد ، در اثر طبیعی ترین و عادی ترین روابط دوستانه اش در مدرسه ، در فامیل یا هر جای دیگه ای ، همش یه حس عذاب وجدان میگیره و دائما ذهنش درگیره اینه که: _من یه آدم بدم _من با بقیه فرق دارم _من فلانم و بهمانم و ... . . . و بنظر میاد این درگیریه ذهنی ، و این بررسی های مکرر همه ی اعمال ، آرامش فرد رو به هم میزنه ... کلا شاید از روند طبیعی زندگی خارج بشه بچه ...