🔰🔰 زمان ترس و بی پناهی 15- ني، الغيبة للنعماني عَبْدُ الْوَاحِدِ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ جَعْفَرٍ عَنِ ابْنِ أَبِي الْخَطَّابِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِي الْجَارُودِ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ علیه السلام أَنَّهُ سَمِعَهُ يَقُولُ لَا تَزَالُونَ تَنْتَظِرُونَ حَتَّى تَكُونُوا كَالْمَعْزِ الْمَهُولَةِ الَّتِي لَا يُبَالِي الْجَازِرُ أَيْنَ يَضَعُ يَدَهُ مِنْهَا لَيْسَ لَكُمْ شَرَفٌ تُشَرِّفُونَهُ وَ لَا سَنَدٌ تُسْنِدُونَ إِلَيْهِ أُمُورَكُمْ . در كتاب غيبت از روايت ميكند كه از عليه السّلام شنيدم میفرمود: شما چندان در انتظار ( ) به سر مىبريد كه همچون بُز وحشت زدهاى از اينكه قصاب دست روى بدنش بگذارد و چاقى و لاغرى آن را براى كردن امتحان كند، وحشت ميكنيد؛ آن روز شما احترامى نداريد كه بدان سربلند باشيد و تكيه گاهى نخواهيد داشت كه كارهاى خود را با تکیه بر او انجام دهید. 📚 بحارالانوار ج۵۲ ص۱۱۰ https://eitaa.com/nashr110