🪴 سرنوشت ۱۴ ساله مان ! از خانه خدا ، اینجا بهشت حضرت زهراست شروع شد، همان مسجدی که عمری رزمندگان برای عبور از هوای نفس به دامن جبهه ها می رفتند و خیلی هایی که آخرین وداع دنیایی شان از همان مسجد گلزار شهدا پایین شروع شد، از وسط مسجد پارچه مشکی رنگی حائل میان زنان و مردان بود و اگر تا بیرون جمعیت پر می شد انگار مناسبتی باشد یا یک ویژه برنامه ای. چه روزهایی گذشته است، از همان جا و همان سال ها شروع شد که تصمیم گرفتیم بنویسیم و بانام بیرق منتشر کنیم، سپس روزها گذشت تا نامش را عوض کردیم و شد ۶۱ درسال ۶۱ سر نیزه لبی سرود، دونیا یزید اولا ییخا بیلمز بو نهضتی.شعری که آقامحمد محمدی عزیز برای نشریه سرودند. در هر هفته و ماه و ویژه نامه هابا کمک گروه نشریه ۶۱ قدم به قدم قلم زدیم و راه پیمودیم تا سال ۱۳۹۶ که فضای مجازی کم کم از وایبرو واتساپ به تلگرام رسید و هجوم رسانه ای و مشکلات دیگری کمی سد راه شد ونشریه را کمرنگ کرد.بعد از گذشت سالها مجدد خداوند توفیق داد که شرح حال نویسی زیر خیمه حسین را به نگارش در بیاوریم که خدا را شاکرم و بر پرچم سیاه این خیمه بوسه ادب می زنم. معتقدیم هر انسانی را لیله القدری است که در آن ناگزیر از انتخاب است و کربلا صحنه انتخاب ماندن و رفتن ماست، آنان که دل به امام نسپردند، دچار عرصه بی فردایی دهشتی طاقت فرسا می شوند که باید به خود خدا پناه برد. آنجایی که باید پشت به قبله و رو به امام شد ، آنجایی که قاتل قلب دین را اگر نشناسیم دچارشمر زمانه خویش خواهیم بود.آمدیم تا زمینه و فطرت مان را سیراب با ذکر حسین کنیم، آمدیم تا فدای راه حسین شویم. 🆔 @nashr61